Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie Wydział IV Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący : Sędzia SR Beata Grabiszewska

Ławnicy: B. T., M. K.

Protokolant: Bożena Michalak

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2019 roku w Bełchatowie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. S.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...), (...) i Usług (...)
z ograniczoną odpowiedzialnością w N.

o przywrócenie do pracy

1.  przywraca powódkę A. S. do pracy w pozwanym Przedsiębiorstwie (...), (...) i Usług (...)
z ograniczoną odpowiedzialnością w N. na warunkach obowiązujących przed doręczeniem wypowiedzenia z dnia 8 kwietnia 2019 roku;

2.  zasądza od pozwanego Przedsiębiorstwa (...), (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w N. na rzecz powódki A. S. kwotę 1.180,00 zł (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  nakazuje pobrać od pozwanego Przedsiębiorstwa (...), (...)
i Usług (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w N. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Bełchatowie kwotę 1.640,00 zł (jeden tysiąc sześćset czterdzieści złotych 00/100) tytułem pozostałej części opłaty od pozwu.

Sygn. akt IV P 42/19

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 29 kwietnia 2019 roku (data wpływu do Sądu) skierowanym przeciwko Przedsiębiorstwu (...), (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
w N., powódka A. S., reprezentowania przez profesjonalnego pełnomocnika, wnosiła o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę z dnia 8 kwietnia 2019 roku oraz
o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu kwestionowała zasadność wypowiedzenia umowy
o pracę i podnosiła, że przyczyna wskazana w wypowiedzeniu jest pozorna. Dotychczas wykonywana przez powódkę praca będzie musiała nadal być wykonywana. W pozwanej Spółce z początkiem 2019 roku została zatrudniona M. W. na stanowisku referenta ds. kadr
i płac z tożsamym, co powódka, zakresem obowiązków. Zostało dla niej wykupione szkolenie z programu do prowadzenia ewidencji kadrowo-płacowej i uzyskała dostęp do programu komputerowego funkcjonującego
u pozwanego, obliczającego wynagrodzenia pracowników Spółki.

W ocenie powódki pracodawca zamierza ponownie zatrudnić M. W. i powierzyć jej do wykonywania obowiązki dotychczas wykonywane przez powódkę.

W odpowiedzi na pozew z dnia 22 sierpnia 2019 roku pozwane Przedsiębiorstwo (...), (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w N. wniosło
o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwany pracodawca wskazał, iż z uwagi na trudną sytuację ekonomiczną Spółki w 2019 roku zostały podjęte działania mające na celu zracjonalizowanie jej działalności i ograniczenie bieżących kosztów funkcjonowania. Jednym z nich było wprowadzenie przez Zarząd Spółki nowego Regulaminu organizacyjnego, który wprowadził istotne zmiany, bowiem na podstawie jego regulacji dokonano likwidacji stanowiska kierownika ekonomicznego, wydzielonej komórki pod nazwą administracja kadrowo-płacowa, działu transportu i gospodarki magazynowej, działu realizacji inwestycji i zaopatrzenia. Utworzono nową komórkę organizacyjną – sekretariat.

Pozwany pracodawca podnosił, że zadania i obowiązki, które wykonywała powódka na stanowisku specjalisty ds. kadr i płac zostały rozdzielone pomiędzy dwie komórki organizacyjne, a nie powierzone nowo zatrudnionej osobie. Część zadań powódki przypisano Głównemu Księgowemu, a część wykonuje osoba zatrudniona w sekretariacie.

Nadto pozwany wskazał, że w ostatnim okresie zatrudnienia powódki
w Spółce, oprócz zajmowanego przez powódkę stanowiska specjalisty ds. kadr i płac istniało jeszcze stanowisko referenta ds. kadr i płac.

W toku procesu strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. S. została zatrudniona w pozwanym Przedsiębiorstwie (...), (...) i Usług (...)
z ograniczoną odpowiedzialnością w N. od dnia 16 kwietnia 2014 roku. Pracowała na stanowisku specjalisty ds. kadr i płac w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, ostatnio za wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 4.400,00 zł.

(okoliczności bezsporne)

Zakres obowiązków powódki został określony na piśmie. Do obowiązków A. S. na zajmowanym stanowisku należało: prowadzenie szczegółowej dokumentacji pracowniczej, sporządzanie umów o pracę, wypowiedzeń umów o pracę, wystawianie świadectw pracy, sporządzanie umów cywilnoprawnych, sporządzanie list płac, odprowadzanie składek ZUS i podatku dochodowego od osób fizycznych, rozliczanie umów o dzieło
i umów zlecenie, sporządzanie deklaracji do ZUS, Urzędu Skarbowego, GUS PFRON, rozliczanie delegacji pracowniczych, sporządzanie planów urlopowych, ewidencja i rozliczanie urlopów pracowniczych, ewidencja zwolnień lekarskich, nadzór nad lekarskimi badaniami okresowymi pracowników, organizowanie i nadzór nad szkoleniami z zakresu BHP, wystawianie zaświadczeń o zatrudnieniu i zarobkach, udzielanie pracownikom informacji z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, prowadzenie spraw związanych z wykorzystaniem środków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, współpraca z innymi działami w zakresie rekrutacji pracowników na wakujące stanowiska, sporządzanie wymaganych przepisami sprawozdań, zestawień i raportów, organizacja i obsługa posiedzeń Zarządu, Rady Nadzorczej oraz Walnych Zgromadzeń, organizowanie, nadzorowanie i kontrolowanie pracy sekretariatu.

(dowód: zakres obowiązków – w katach osobowych powódki, część B,
k. 33)

A. S. była jedynym pracownikiem, który zajmował się obsługą kadrowo-płacową, a także obsługą sekretariatu. Powódka zajmowała się również obsługą kasy. Podczas nieobecności powódki sprawozdania m.in. do ZUS i Urzędu Skarbowego składała główna księgowa. Powódka i główna księgowa wzajemnie sobie pomagały w pracy. A. S. pomagała głównej księgowej, ponieważ była bardzo obciążona obowiązkami.

(dowód: zeznania powódki A. S. – nagranie rozprawy z dnia 8.10.2019 r., 00:03- 00:22, protokół elektroniczny – k. 49 w zw. z nagraniem rozprawy z dnia 17.12.2019r., 00:35-00:48, protokół elektroniczny – k. 83, protokół zdawczo-odbiorczy gotówki w kasie – k. 21)

Od 2 stycznia 2019 roku na okres próbny 3 miesięcy na stanowisku referenta ds. kadr i płac została zatrudniona M. W.. Zakres jej czynności był identyczny, jak zakres obowiązków powódki. Od początku zatrudnienia pracownica ta uzyskała pełny dostęp do systemu kadrowo-płacowego funkcjonującego w Spółce. W marcu oraz w dniu 5 kwietnia 2019 roku uczestniczyła także w szkoleniach z programu kadrowo-płacowego.

( dowód: zeznania powódki A. S. – nagranie rozprawy z dnia 8.10.2019 r., 00:03- 00:22, protokół elektroniczny – k. 49 w zw. z nagraniem rozprawy z dnia 17.12.2019r., 00:35-00:48, protokół elektroniczny – k. 83; umowa o pracę – k. 51; zeznania świadka P. R. - nagranie rozprawy z dnia 17.12.2019r., 00:04-00:29, protokół elektroniczny – k. 83 )

Uchwałą nr 1/PZ/II/2019 Zarządu pozwanej Spółki z dnia 29 stycznia 2019 roku przyjęto nowy regulamin organizacyjny Przedsiębiorstwa (...), (...) i Usług (...)
z ograniczoną odpowiedzialnością w N.. W strukturze pozwanej Spółki stanowisko powódki było usytuowane w Administracji kadrowo-płacowej (§ 17). Następnie uchwałą nr 1/PZ/II/2019 Zarządu z dnia 26 marca 2019 roku wprowadzono kolejny regulamin organizacyjny w pozwanej Spółce. W strukturze pozwanego przedsiębiorstwa zlikwidowano wydzieloną komórkę Administracja kadrowo-płacowa. Obowiązki z zakresu prowadzenia spraw kadrowo-płacowych należące do powódki zostały w regulaminie z dnia 26 marca 2019 roku przypisane głównemu księgowemu, zaś obowiązki z zakresu spraw organizacyjnych i obsługi administracyjnej przypisano do stanowiska referenta ds. organizacyjno-administracyjnych (Sekretariat).

Z racji zwiększenia zakresu czynności wynagrodzenie głównej księgowej nie uległo podwyższeniu.

(dowód: regulamin organizacyjny Przedsiębiorstwa (...), (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w N. z dnia 29.01.2019 r. i 26.03.2019r. – k. 52-61, 32-41; zeznania pozwanego P. C. (1) – nagranie rozprawy z dnia 8.10.2019 r., 00:22- 00:44, protokół elektroniczny – k. 49 w zw. z nagraniem rozprawy z dnia 17.12.2019r., 00:48-00:59, protokół elektroniczny – k. 83)

Oświadczeniem z dnia 8 kwietnia 2019 roku, doręczonym powódce
tego samego dnia, pozwany pracodawca, na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, rozwiązał z A. S. umowę o pracę ze skróceniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia do miesiąca, który upłynął w dniu 31 maja 2019 roku. Jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę pozwany wskazał likwidację stanowiska pracy powódki – specjalisty ds. kadr i płac, związaną ze zmianą struktury organizacyjnej pracodawcy.

W oświadczeniu pracodawca podał, że zostanie powódce wypłacona odprawa pieniężna w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia. Polecił powódce wykorzystanie urlopu wypoczynkowego, po czym zwolnił powódkę
z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

(dowód: oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę – k. 19-20)

W ramach umowy o organizowanie prac interwencyjnych z dnia 7 maja 2019 roku pozwany pracodawca ponownie zatrudnił od dnia 15 maja 2019 roku M. W. na czas określony do 14 maja 2020 roku na stanowisku referenta ds. organizacyjno-administracyjnych w pełnym wymiarze czasu pracy.

(dowód: umowa o organizowanie prac interwencyjnych – k. 65-66v, umowa o pracę – k. 62, zeznania pozwanego P. C. (1) – nagranie rozprawy z dnia 8.10.2019 r., 00:22- 00:44, protokół elektroniczny – k. 49 w zw. z nagraniem rozprawy z dnia 17.12.2019r., 00:48-00:59, protokół elektroniczny – k. 83)

Zakres obowiązków M. W. został określony na piśmie. Pracownicy zlecono: przyjmowanie, rozdzielanie i wysyłanie korespondencji, prowadzenie rejestru pism przychodzących i wychodzących – nadzór nad prawidłowym obiegiem dokumentów, organizację i obsługę administracyjną posiedzeń Zarządu, Rady Nadzorczej oraz Walnych Zgromadzeń, organizowanie dokształcania pracowników, współpracę z powiatowym Urzędem Pracy w zakresie naboru pracowników, nadzór nad obiegiem dokumentów przychodzących do Spółki, przygotowywanie dokumentacji dotyczącej zamówień publicznych, prowadzenie postępowań o udzielenie zamówienia zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych na rzecz Spółki, prowadzenie ewidencji i organizowanie naprawy sprzętu biurowego, zamawianie i prowadzenie ewidencji pieczątek Spółki, prowadzenie ewidencji zarządzeń wewnętrznych i poleceń służbowych, składanie zamówień
w zakresie materiałów biurowych i innych niezbędnych do wykonywania zadań administracyjnych Spółki, prowadzenie dokumentacji związanej
z odzieżą ochronną dla pracowników – przepisy BHP, prowadzenie kasy Spółki (gotówkowej) i dokumentacji z nią związanych, wykonywanie innych poleceń Zarządu.

(dowód: zakres obowiązków – k. 76-77)

Członek Zarządu pozwanej Spółki – (...) do połowy września 2019 roku codziennie przebywał na terenie Spółki i miał kontakt z M. W.. W praktyce wykonywała ona czynności w tym samym pomieszczeniu (pokoju), w którym wcześniej pracowała powódka. Pomieszczenie to pełniło funkcję pokoju kadr, ale jednocześnie osoby tam pracujące wykonywały czynności z zakresu działania sekretariatu. M. W. przejęła wszystkie sprawy kadrowe, zajmowała się wynagrodzeniami pracowników (naliczała m. in. wynagrodzenie P. R.), urlopami, współpracą z ZUS. Zajmowała się przyjmowaniem pism i ich rejestracją, obsługą posiedzeń Zarządu, Rady Nadzorczej, rejestrem pieczątek, sprzętu biurowego, zamówieniami materiałów biurowych, prowadzeniem kasy. Wszystkie te czynności wykonywała wcześniej powódka. Przy pierwszym zatrudnieniu M. W. pracodawca zakładał, że będzie ona zastępować powódkę w czasie nieobecności i pomagać głównej księgowej. P. R. kilka razy widział M. W. w siedzibie Spółki także w okresie, kiedy nie łączyła ją umowa ze Spółką – pomiędzy pierwszym i drugim zatrudnieniem.

(dowód: zeznania świadka P. R. - nagranie rozprawy z dnia 17.12.2019r., 00:04-00:29, protokół elektroniczny – k. 83 )

Stan faktyczny przedmiotowej sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych do akt sprawy oraz zawartych w aktach osobowych powódki, a także na podstawie zeznań stron: A. S. i P. C. (1) oraz świadka P. R..

Zeznania powódki A. S. oraz świadka P. R. w zakresie dotyczącym okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia są zbieżne i zasługują na wiarę. Wynika z nich, że M. W. zatrudniona w pozwanej Spółce po rozwiązaniu umowy
o pracę z powódką przejęła jej obowiązki, zarówno w zakresie prowadzenia spraw kadrowo-płacowych, jak i związane z prowadzeniem sekretariatu oraz obsługą kasy.

W świetle zbieżnych zeznań powódki i ww. świadka nie zasługują na wiarę zeznania przesłuchanego w charakterze strony pozwanej P. C. (2), co do zakresu czynności realizowanych przez M. W. i główną księgową. Zeznania pozwanego nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym i są sprzeczne z zeznaniami powódki oraz świadka P. R., który do połowy września 2019 roku był obecny w pracy i miał możliwość dokonania obserwacji, w jaki sposób nastąpił podział obowiązków w Spółce.

O faktycznym zakresie czynności nowo zatrudnionej pracownicy nie może świadczyć treść pisemnego zakresu obowiązków odczytywana w oderwaniu od czynności faktycznie realizowanych. Sporządzenie pisemnego zakresu obowiązków, zgodnie z podziałem czynności wynikającym z regulaminu organizacyjnego, miało na celu usprawiedliwienie wypowiedzenia umowy o pracę powódce.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Stosownie do postanowień art. 44 kp pracownik może wnieść odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę. Odwołanie wnosi się do sądu pracy
w ciągu 21 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego warunki pracy
i płacy (art. 264 § 1 kp).

W myśl przepisu art. 45 § 1 kp w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia lub o przywróceniu do pracy albo o odszkodowaniu. Wypowiedzenie jest nieuzasadnione, jeżeli nie opiera się na ważnych i rzeczywistych przyczynach.

Przyczyny uzasadniające wypowiedzenie umowy o pracę na czas nie określony mogą leżeć zarówno po stronie pracownika, jak i po stronie pracodawcy, albo też po obu stronach łącznie. Gdy chodzi o pracownika mogą być przez niego zawinione, albo niezawinione. Ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę w ramach art. 45 § 1 kp powinna być dokonana nie tylko z uwzględnieniem interesów pracownika związanych ze stosunkiem pracy, ale także z uwzględnieniem słusznego interesu zakładu pracy, który należy oceniać w powiązaniu z istotą i celem stosunku pracy.

W myśl art. 30 § 4 kp w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego wymóg ten oznacza, że wymieniona w oświadczeniu przyczyna wypowiedzenia powinna być prawdziwa i konkretna (por. uchwałę pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 roku, III PZP 10/85, OSNC z 1985 roku, z. 11, poz. 164).

W przedmiotowej sprawie pozwany pracodawca wskazał, iż rozwiązanie umowy o pracę z A. S. nastąpiło z uwagi na likwidację stanowiska pracy powódki – specjalisty ds. kadr i płac, związaną ze zmianą struktury organizacyjnej pracodawcy.

Należy podkreślić, iż zmniejszenie stanu zatrudnienia, czy likwidacja stanowiska pracy w zakładzie stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego organ rozpatrujący spory pracownicze nie jest powołany do badania zasadności i celowości zmniejszenia stanu zatrudnienia, czy to w ramach zmiany struktury organizacyjnej, czy też z innych uzasadnionych przyczyn. Decyzje na temat przydatności i celowości utrzymania danego stanowiska należą do kompetencji pracodawcy i nie podlegają ocenie sądu pracy.

Pomiędzy wypowiedzeniem umowy o pracę, a likwidacją stanowiska pracy powinien zachodzić związek przyczynowy. Wypowiedzenie umowy o pracę może być dokonane przed lub po podjęciu decyzji o likwidacji stanowiska pracy, nie musi zbiegać się w czasie z chwilą faktycznego przeprowadzenia zmian organizacyjnych, skutkujących likwidacją stanowiska pracy (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dn. 12.12.2001r., I PKN 733/00, OSNAPiUS 2003r., Nr 23, poz. 569; wyrok Sądu Najwyższego z dn. 13.10.1999r., I PKN 290/99 OSNAPiUS 2001r., Nr 4, poz. 110).

Sąd natomiast może badać i oceniać, czy likwidacja stanowiska pracy jest autentyczna, czy też ma charakter pozorny i służy usprawiedliwieniu wypowiedzenia umowy o pracę. Dokonuje także oceny słuszności przyjętych kryteriów doboru pracowników do zwolnienia, bowiem okoliczności przemawiające za ochroną pracownika mogą powodować, że wypowiedzenie umowy konkretnemu pracownikowi jest nieuzasadnione lub sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, gdy między nim a innymi pracownikami występują wyraźne różnice kwalifikacji zawodowych w wykonywaniu obowiązków, a także inne okoliczności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6.11.2001r., I PKN 675/00 OSNP 2003 r., Nr 19, poz. 461).

Jednakże likwidacja konkretnego stanowiska uzasadnia wypowiedzenie bez potrzeby oceny kwalifikacji, stażu pracy i innych okoliczności ochronnych i porównywania ich z innymi pracownikami (uchwała pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 roku (teza IX), III PZP 10/85, OSNC z 1985 roku, z. 11, poz. 164).

W przedmiotowej sprawie pozwany pracodawca rozwiązał z powódką umowę o pracę, wskazując jako przyczynę jej wypowiedzenia likwidację stanowiska pracy powódki.

Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie powódka pracowała na stanowisku specjalisty ds. kadr i płac, przy czym A. S. była jedynym pracownikiem, który zajmował się obsługą kadrowo-płacową. Jednocześnie powódka zajmowała się obsługą sekretariatu i kasy. A. S. pomagała głównej księgowej, ponieważ była bardzo obciążona obowiązkami. Z kolei podczas nieobecności powódki sprawozdania m.in. do ZUS i Urzędu Skarbowego składała główna księgowa.

Pracodawca podał, że doszło do likwidacji stanowiska pracy powódki i na tę okoliczność przedstawił regulamin organizacyjny z dnia 26 marca 2019 roku, w którym obowiązki wykonywane przez powódkę zostały przypisane do dwóch stanowisk pracy. Obowiązki z zakresu prowadzenia spraw kadrowo-płacowych należące do powódki zostały przypisane głównemu księgowemu, zaś obowiązki z zakresu spraw organizacyjnych i obsługi administracyjnej przypisano do stanowiska referenta ds. organizacyjno-administracyjnych (Sekretariat).

Jednocześnie od 2 stycznia 2019 roku na okres próbny 3 miesięcy została zatrudniona na stanowisku referenta ds. (...), która otrzymała identyczny, jak powódka zakres czynności, otrzymała w pełnym zakresie dostęp do sytemu kadrowo-płacowego i została przeszkolona w zakresie obsługi tego systemu. Od początku zamiarem pracodawcy było przygotowanie M. W. do zastępowania powódki w czasie nieobecności. Pracownica ta została ponownie zatrudniona w ramach prac interwencyjnych od 15 maja 2019 roku na okres roku na stanowisku referenta ds. organizacyjno-administracyjnych. Do zatrudnienia jej doszło już po wypowiedzeniu powódce umowy o pracę. Jednocześnie
w okresie, kiedy M. W. miała przerwę w zatrudnieniu
w pozwanej Spółce, była widywana w siedzibie Spółki i odbyła szkolenie
z obsługi systemu kadrowo-płacowego.

M. W. otrzymała pisemny zakres czynności, z którego wynika, iż do jej głównych obowiązków miały należeć czynności z zakresu obsługi sekretariatu i kasy. Obowiązki te wcześniej wykonywała powódka.

Jednakże podział czynności przypisanych głównej księgowej
i pracownikowi na stanowisku referenta ds. organizacyjno-administracyjnych, obejmujący czynności z zakresu obowiązków wykonywanych przez powódkę, a określony w regulaminie organizacyjnym
z dnia 26 marca 2019 roku, nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości.
Z zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci zeznań powódki oraz świadka P. R. wynika, że M. W. przejęła obowiązki powódki, zarówno z zakresu prowadzenia spraw kadrowo-płacowych, jak i związane z prowadzeniem sekretariatu i obsługą kasy. Świadek P. R. do połowy września 2019 roku był obecny
w pracy i miał możliwość dokonania obserwacji, w jaki sposób nastąpił podział obowiązków w Spółce. Z jego zeznań wynika, że M. W. wykonywała czynności w tym samym pomieszczeniu (pokoju),
w którym wcześniej pracowała powódka. Pomieszczenie to pełniło funkcję pokoju kadr, ale jednocześnie osoby tam pracujące wykonywały czynności
z zakresu działania sekretariatu. Zatrudniona pracownica przejęła wszystkie sprawy kadrowe, zajmowała się wynagrodzeniami pracowników (naliczała m. in. wynagrodzenie P. R.), urlopami, współpracą z ZUS. Zajmowała się przyjmowaniem pism i ich rejestracją, obsługą posiedzeń Zarządu, Rady Nadzorczej, rejestrem pieczątek, sprzętu biurowego, zamówieniami materiałów biurowych, prowadzeniem kasy. Wszystkie te czynności wykonywała wcześniej powódka.

Przedstawione wyżej okoliczności świadczą o tym, że w istocie nie doszło do likwidacji stanowiska pracy powódki. Taka likwidacja została tylko określona w regulaminie, w praktyce zatrudniona w Spółce (...) realizuje takie same obowiązki, jak wcześniej realizowała powódka A. S., a jedyne jej stanowisko zostało określone inną nazwą – referent ds. organizacyjno-administracyjnych.

Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie główna księgowa była tak bardzo obciążona obowiązkami, że nie byłaby w stanie przejąć obowiązków powódki, bowiem przy realizacji dotychczas powierzonych obowiązków potrzebowała pomocy. Z kolei zakres przekazanych w regulaminie obowiązków dotyczących spraw kadrowo-płacowych był bardzo szeroki. Główna księgowa nie otrzymała przy tym żadnej podwyżki wynagrodzenia w związku z tak znacznym zwiększeniem zakresu jej obowiązków.

Sąd dokonując badania i oceny, czy likwidacja stanowiska pracy powódki jest autentyczna, uwzględnił faktycznie wykonywane czynności, nie zaś czynności przypisane w regulaminie organizacyjnym i sporządzonych na jego podstawie pisemnych zakresów czynności.

W ocenie Sądu przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę powódce ma charakter pozorny i służy usprawiedliwieniu wypowiedzenia umowy o pracę.

Wypowiedzenie umowy nie znajduje oparcia w przesłankach natury obiektywnej i racjonalnej. Przedstawione powyżej okoliczności świadczą
o naruszeniu przez pozwanego pracodawcę przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę, niezasadności wypowiedzenia umowy A. S.. Dlatego też powództwo podlegało uwzględnieniu.

Powódka z dwóch alternatywnych roszczeń wybrała przywrócenie do pracy, o czym Sąd orzekł w punkcie 1. wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 kpc, wyrażającego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Wysokość tych kosztów Sąd ustalił na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.). Na koszty postępowania złożyła się kwota 1.000,00 zł uiszczona przez powódkę tytułem części opłaty od pozwu oraz koszty zastępstwa procesowego, obliczone na podstawie ww. przepisów.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (tekst jedn. Dz.U.2019.785 ze zm.)
w zw. z art. 98 kpc Sąd nakazał pobrać od pozwanej Spółki na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.640,00 złotych tytułem pozostałej części opłaty od pozwu.