Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 sierpnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartłomiej Niedzielski

Protokolant: st. sekr. sąd. Agnieszka Pabiś

po rozpoznaniu na rozprawie 2 sierpnia 2018 r.

sprawy R. P. urodzonego (...) w S. syna J. i J. z domu W.

obwinionego o to, że:

I.  w dniu 15 kwietnia 2018 roku około godziny 17.15 na drodze Ż. – K., gmina K., województwo (...), kierując motocyklem o numerach rejestracyjnych (...) nie zachował należytej ostrożności poprzez jazdę na jednym kole, powodując zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym,

tj. o wykroczenie z art. 86 § 1 kw

II.  w dniu 15 kwietnia 2018 roku około godziny 17.15 na drodze Ż. – K., gmina K., województwo (...), kierując motocyklem o numerach rejestracyjnych (...) nie stosował się do poleceń policjantów kontrolujących w ten sposób, że nie udzielił w celu sprawdzenia dokumentu potwierdzającego posiadanie uprawnień do kierowania,

tj. o wykroczenie z art. 92 § 1 kw w zw. z art. 129 PRD

1.  uznaje obwinionego R. P. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w punktach I oraz II i za nie na podstawie art. 86 § 1 kw w zw. z art. 9 § 2 kw wymierza mu grzywnę w wysokości 1.000 (jednego tysiąca) złotych;

2.  na podstawie art. 86 § 3 kw orzeka wobec R. P. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych do prowadzenia, których uprawnia kategoria (...) prawa jazdy w strefie ruchu lądowego na okres 8 (ośmiu) miesięcy;

3.  na podstawie art. 29 § 3 kw zobowiązuje R. P. do zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów, o których mowa w punkcie 2 (drugim) organowi wydającemu;

4.  pobiera od R. P. kwotę 100 (stu) złotych tytułem opłaty oraz zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (stu) złotych z tytułu zwrotu wydatków.

Sygn. akt II W 477/18

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2018 roku w godzinach od 13:00 do 21:00 asp. sztab. J. S. oraz mł. asp. T. R. pełnili patrol. Poruszali się oznakowanym radiowozem O godzinie 13:20 udali się na odcinek drogi Ż.-K. z uwagi na liczne zgłoszenia dotyczące brawurowej jazdy i stwarzania zagrożenia w ruchu lądowym przez kierujących motocyklami. Po przybyciu na miejsce ujawnili na poboczu drogi kilkadziesiąt zaparkowanych motocykli oraz osoby, które stały na poboczu jezdni oraz w pasie drogowym pomiędzy drogą a ścieżką rowerową. Funkcjonariusze zaparkowali radiowóz w rejonie skrzyżowania z drogą wewnętrzną (...) B. celem ujawnienia wykroczeń popełnianych przez uczestników ruchu.

O godzinie 17:15 w odległości około 300 metrów od radiowozu zauważyli kierującego motocyklem marki K. o nr rej. (...) w kolorach białym, czerwonym i czarnym ubranego w kombinezon w tych samych kolorach. Ruszył on z pobocza w kierunku drogi P.-C.. Przez odcinek około 100 metrów poruszał się jedynie na tylnym kole motocykla. W tym czasie na drodze obywał się normalny ruch pojazdów. Funkcjonariusze udali się za jadącym motocyklistą, który po przejechaniu kilkuset metrów zawrócił i jechał w kierunku radiowozu. Do obwinionego przyłączyło się dwóch innych kierujących motocyklami. Policjanci dali znak, żeby obwiniony zatrzymał się na poboczu, co uczynił. Funkcjonariusze poinformowali go o przyczynach zatrzymania i podstawie prawnej. Kierujący motocyklem został poproszony o okazanie dokumentów w postaci prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego pojazdu oraz dowodu zawarcia ubezpieczenia oc. Obwiniony stwierdził, że dokumentu prawa jazdy nie pokaże, ponieważ nie ma takiego obowiązku. Zaczął nim machać w odległości około 1 metra od funkcjonariusza J. S., po czym schował go do kieszeni. Funkcjonariusz poinformował obwinionego, iż ma podejrzenia co do tego, czy dokument prawa jazdy nie został podrobiony, dlatego poprosił go wręczenie tego dokumentu do ręki. Obwiniony jednak nie zrobił tego, a przekazując funkcjonariuszom swój dowód osobisty poinformował ich, że pozostałe informacje mogą sobie sprawdzić w systemie.

Kierującym okazał się być R. P.. Jak ustalono w systemie (...) posiadał on prawo jazdy uprawniające do kierowania pojazdami oznaczonymi kat. (...) o nr (...) wydane w dniu 13 stycznia 2017 r. serii (...). Podczas kontroli obwiniony zachowywał się arogancko i nie reagował na polecenia funkcjonariuszy, czym utrudniał przeprowadzenie kontroli. R. P. zaproponowano ukaranie mandatem w wysokości 500 zł oraz 6 punktów karnych za czyn polegający na stworzeniu zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Pouczono go o możliwości odmowy przyjęcia mandatu z czego obwiniony skorzystał.

/zeznania J. S. k. 38, k. 8, zeznania T. R. k. 39, k. 10, notatka urzędowa k. 6/

R. P. wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 09 maja 2017 r. w sprawie sygn. akt II W 107/17 został ukarany za czyn z art. 95 kw.

/odpis wyroku w sprawie SR Bełchatów II W 107/17 k. 36/

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 20 stycznia 2017 r. w sprawie sygn. akt II W 1085/16 umorzono postępowanie w sprawie przeciwko R. P. o czyn z art. 92 a kw, art. 92 § 2 kw oraz art. 97 kw z uwagi na to, że czyny te były przedmiotem postępowania w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 1015/16 o czyn z art. 180a kk, które ostatecznie postanowieniem z dnia 13 lutego 2017 r. również zostało umorzone.

/postanowienie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II W 1085/16 k. 33, postanowienie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 1015/16 k. 35/

R. P. ma (...) lat. Z zawodu jest (...) i otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 2.200 zł miesięcznie. Jest kawalerem. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Był karany za wykroczenia drogowe.

/oświadczenie obwinionego k. 37/

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu wykroczeń. Potwierdził, że został zatrzymany do kontroli przez funkcjonariuszy, jednak jechał wtedy od strony (...) do miejscowości K. razem z innymi dwoma motocyklistami. Tym dwóm kierującym nakazano odjechać, a jego kontrolowano. Zdjął kask i ubranie. Okazał dokumenty. Prawa jazdy nie dał funkcjonariuszowi do ręki, bo uważał, że nie ma takiego obowiązku. Okazał je w taki sposób, żeby można było je odczytać. Wtedy policjant się zdenerwował i postawił zarzuty fałszerstwa dokumentu oraz jazdę na jednym kole. Obwiniony wyjaśnił, że wtedy zadzwonił na Policję, ale dyspozytorka nie przyjęła zgłoszenia i nikogo nie wysłano. Obwiniony twierdził, że nie ma obowiązku przekazywania dokumentu prawa jazdy do kontroli i wielokrotnie tak robił. Na jednym kole nie jechał, ponieważ tego nie potrafi. Na profilu w portalu społecznościowym ma zdjęcia, ale to nie on jedzie na jednym kole. Zdjęcie zostało ściągnięte ze strony (...) Sam go nie wstawił na swój profil bo nie umie tego zrobić. Zdjęcia wstawił jego bratanek. (k.37-38)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż obwiniony R. P. dopuścił się zarzucanych mu czynów.

Ustaleń faktycznych w sprawie Sąd dokonał zgodnie z zeznaniami funkcjonariuszy policji. Były one bowiem spójne, rzeczowe i wzajemnie ze sobą korespondowały. Zauważyć również należy, iż świadkowie ci, jako pełniący wówczas służbę funkcjonariusze policji, nie znali wcześniej obwinionego i nie mieli żadnych racjonalnych powodów, by celowo pomawiać go o popełnienie wykroczeń drogowych, jeżeliby w rzeczywistości takich zachowań obwiniony się nie dopuścił. Podkreślenia wymaga też i to, że świadkowie zgodnie opisali, na czym polegało nieprawidłowe zachowanie obwinionego i byli w swoich relacjach konsekwentni. Obserwowali oni obwinionego i po ujawnieniu wykroczenia od razu pojechali za kierującym motocyklem nie tracąc go z pola widzenia.

Wyjaśnienia obwinionego wobec powyższego nie zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Stanowią one przyjętą przez niego linię obrony. W trakcie kontroli R. P. zachowywał się arogancko i nie chciał współpracować z funkcjonariuszami. Starał się utrudnić ich czynności. Ostatecznie obwiniony twierdził nawet, iż jechał z dwoma innymi motocyklistami, tak by ewentualnie podważyć okoliczność, że to on poruszał się na jednym kole. Zaprzeczał również jakoby on umieszczał na portalu społecznościowym zdjęcia, ponieważ nie potrafi tego zrobić. Zdaniem Sądu dla człowieka w wieku obwinionego jest to raczej abstrakcyjne twierdzenie. R. P. wyjaśnił tak bowiem najprawdopodobniej to on jest na zdjęciu przedstawiającym motocyklistę jadącego na jednym kole i obawiał się, że może to być kluczowy dowód w sprawie przemawiający za tym, że potrafi wykonać taką sztuczkę w sytuacji gdy zaprzeczał, że potrafi coś takiego zrobić.

Sąd z dużą ostrożnością jednak potraktował wydruki z profilu społecznościowego, ponieważ są to zdjęcia w kolorze czarno białym. Mimo to dokonując analizy zdjęcia motocyklu oraz motocyklisty poruszającego się na jednym kole z dużą prawdopodobieństwem stwierdzić można, iż jest na nich motocykl należący do R. P. oraz sam obwiniony. Na obu zdjęciach bowiem są motocykle marki K., a osoba poruszająca się nim odpowiada posturą obwinionemu, którego Sąd miał okazję obserwować na sali sadowej.

Sąd dał wiarę odpisom załączonych do akt sprawy wyroków oraz postanowień, sporządzone bowiem zostały przez uprawnione do tego podmioty i nie zachodziły żadne okoliczności mogące świadczyć o ich nieprawdziwości.

Mając na względzie dokonaną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynione na jej podstawie ustalenia faktyczne Sąd uznał obwinionego R. P. za winnego tego, że:

I.  w dniu 15 kwietnia 2018 roku około godziny 17.15 na drodze Ż. – K., gmina K., województwo (...), kierując motocyklem o numerach rejestracyjnych (...) nie zachował należytej ostrożności poprzez jazdę na jednym kole, powodując zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym,

II.  w dniu 15 kwietnia 2018 roku około godziny 17.15 na drodze Ż. – K., gmina K., województwo (...), kierując motocyklem o numerach rejestracyjnych (...) nie stosował się do poleceń policjantów kontrolujących w ten sposób, że nie udzielił w celu sprawdzenia dokumentu potwierdzającego posiadanie uprawnień do kierowania.

Obwiniony swoim zachowaniem opisanym w punkcie I. wyczerpał znamiona art. 86 § 1 kw. Zachowanie sprawcy naruszającego wskazany przepis polega na niezachowaniu na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu należytej ostrożności, czego następstwem jest spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Zgodnie z przepisami Prawa o ruchu drogowym (art. 3) uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są obowiązani zachować ostrożność albo, gdy ustawa tego wymaga – szczególną ostrożność, unikać wszelkiego działania, które mogłoby spowodować zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego, ruch ten utrudnić albo w związku z ruchem zakłócić spokój lub porządek publiczny oraz narazić kogokolwiek na szkodę. Przez działanie rozumie się również zaniechanie.

Zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym rozumiane jest jako zakłócenie ruchu, które grozi zderzeniem pojazdów lub uderzeniem pojazdu w przydrożne elementy krajobrazowe lub instalacje (drzewa, słupy energetyczne) ewentualnie, które wymaga podjęcia manewrów obronnych przez innego uczestnika ruchu (por. Ryszard A. Stefański Komentarz do art. 86 Kodeksu wykroczeń w: Wykroczenia drogowe. Komentarz; opublikowano: LEX 2011, dostęp LEX 2016. )

Zachowaniem opisanym w punkcie II. obwiniony wyczerpał dyspozycję art. 92 § 1 kw w zw. z ust. 129 Ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 92 § 1 kw kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału lub polecenia osoby uprawnionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu drogowego, podlega karze grzywny albo karze nagany.

Przedmiotem ochrony powołanego przepisu jest bezpieczeństwo i porządek ruchu drogowego. Stosowanie się do znaków i sygnałów drogowych ma za zadanie porządkowanie ruchu i gwarantowanie jego bezpieczeństwa. Słusznie wskazuje się, że niestosowanie się do znaków, sygnałów lub poleceń zakłóca porządek ruchu i stanowi groźbę dla jego bezpieczeństwa.

Zgodnie natomiast z dyspozycją art. 129 ustawy Prawo o ruchu drogowym wskazuje, iż Policjant w związku z czuwaniem nad bezpieczeństwem i porządkiem ruchu na drogach, kierowaniem ruchem i jego kontrolowaniem jest uprawniony nie tylko do legitymowania uczestnika ruchu (art. 129 ust. 2 pkt 1), ale i do sprawdzania wymaganych dokumentów, o których mowa w art. 38 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Natomiast dokumentem o którym mowa w wymienionym wyżej artykule jest dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem.

R. P. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona z ww. przepisów, bowiem poruszał się na jednym kole swoim motocyklem po drodze, gdzie w sposób normalny odbywał się ruch innych pojazdów. Powyższym brawurowym zachowaniem obwiniony spowodował zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Ponadto na żądanie kontrolującego go umundurowanego funkcjonariusza Policji odmówił przekazania mu dokumentu prawa jazdy, twierdząc, iż nie ma takiego obowiązku, przez co utrudniał kontrolę oraz weryfikację prawdziwości posiadanego dokumentu i nie stosował się do poleceń funkcjonariusza w tym zakresie.

W związku z tym Sąd wymierzył obwinionemu za ww. wykroczenia w oparciu o dyspozycję art. 86 § 1 kw w zw. z art. 9 § 2 kw łącznie karę grzywny w kwocie 1.000 zł. Jest to kara adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Spełni swe cele w zakresie prewencji ogólnej jak i indywidualnej.

W związku z tym, mając na uwadze:

- rodzaj i charakter naruszonego dobra, tzn. bezpieczeństwo w komunikacji;

- okoliczności popełnienia czynu, postać zamiaru i motywację sprawcy tzn. niebezpieczne zachowanie się na drodze na której obywał się normalny ruch drogowy „na oczach” stojących nieopodal funkcjonariuszy Policji;

- wagę naruszonych obowiązków, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia, tzn. naruszenie istotnych zasad ruchu drogowego i wykonanie brawurowych sztuczek na motocyklu w miejscu, gdzie odbywał się ruch innych pojazdów,

- bezkrytyczne nastawienie do popełnionego czynu,

- uprzednią karalność,

- warunki osobiste i majątkowe obwinionego, tzn. wysokość zarobków obwinionego,
uprawniony jest wniosek, iż stopień społecznej szkodliwości wykroczenia obwinionego jest wyraźny. Orzeczona kara co prawda przekracza w sposób zauważalny minimalną wysokość grzywny określoną w art. 24 § 1 kw jednakże i tak bliska jest ona dolnej granicy przewidzianej przez ustawę.

Na podstawie art. 86 § 3 kw Sąd orzekł wobec R. P. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych do prowadzenia, których uprawnia kategoria (...) prawa jazdy w strefie ruchu lądowego na okres 8 miesięcy. Zdaniem Sądu biorąc pod uwagę okoliczności sprawy obwiniony poruszając się motocyklem stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu lądowym i celowym jest wyeliminowanie go z niego na pewien czas, tak by mógł przemyśleć swoje zachowanie. W szczególności zwrócić należy uwagę na okoliczność, że w mediach nagłaśniane są sprawy brawurowo jeżdżących motocyklistów, którzy stwarzają zagrożenie dla innych uczestników ruchu. Sąd oczywiście zdaje sobie sprawę z tego, że ludzie mają różne zainteresowania i obwiniony mógł ćwiczyć sztuczki na motocyklu, ale w odpowiednio przygotowanym i wyznaczonym do tego miejscu, a nie na drodze publicznej w trakcie, gdy odbywał się na niej normalny ruch innych pojazdów.

Konsekwencją orzeczonego wyżej zakazu było zobowiązanie R. P. na podstawie art. 29 § 3 kw do zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów, organowi wydającemu, gdyż dokument nie został zatrzymany.

W oparciu o art. 627 kpk w zw. z art. 119 § 1 kpw oraz art. 616 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 118 § 1 i 2 kpw Sąd zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 zł tytułem opłaty oraz 100 zł tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania (por. § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia Dz. U. Nr 118 poz. 1269).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w wyroku z 16 sierpnia 2018 r.