Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. B. od 01 października 2021 r. pełnił obowiązki Dyrektora (...) Oddział Elektrownia (...). W okresie od stycznia 2022 roku do lutego 2023 r. jako(...) Elektrownia (...) odpowiadał w całości za przestrzeganie (...) S.A. (...) przepisów ustawy z dnia 04 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Podejmował decyzje w sprawie wypłaty uprawnionym świadczeń z funduszu, także w przypadku, gdy zatwierdzenie list do wypłaty dokonywane było przez inne osoby na podstawie upoważnienia (...).

/dowód: wyjaśnienia obwinionego k. 81, protokół kontroli k. 52/

Zgodnie z treścią ust. 1 i 2 Załącznika nr 16 do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla (...) S.A. – (...) bez względu na formę organizacyjno-prawną tworzy się fundusz świadczeń socjalnych, przy czym zasady i zakres korzystania z funduszu reguluje zakładowy regulamin wprowadzany w życie we współdziałaniu ze związkami zawodowymi w trybie obowiązującym dla tych spraw. Gospodarowanie środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlega przepisom ustawy z dnia 04 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz postanowieniom Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla (...) S.A. – (...).

/dowód: protokół kontroli k. 14/

Zgodnie z § 10 ust. 1-5 Zakładowego Regulaminu Świadczeń Socjalnych w (...) S.A. - (...)obowiązującemu w 2022 roku:

• dofinansowanie do wczasów turystycznych (na zasadzie wypłat ekwiwalentu pieniężnego) odbywa się zgodnie z Załącznikiem nr 1 do ZRŚS (Tabela wskaźników dofinansowania/odpłatności),

• uprawniony może ubiegać się raz na dwa lata o ekwiwalent pieniężny za wczasy turystyczne, przy czym okres ich trwania wynosi co najmniej 10 dni kalendarzowych,

• do okresu trwania wczasów turystycznych wlicza się również dni wolne i dodatkowo wolne od pracy poprzedzające bezpośrednio rozpoczęcie wypoczynku, jak i następujące bezpośrednio po ostatnim dniu wypoczynku,

• w przypadku zatrudnionych obojga małżonków w (...) S.A. - (...), każdy z nich może się ubiegać o świadczenie wczasowe osobno,

• podstawą przyznania świadczenia jest złożenie do komórki organizacyjnej właściwej ds. socjalnych wniosku o przyznanie dofinansowania do wczasów po odbytym wypoczynku (co najmniej 10 dni kalendarzowych w ciągłości); w przypadku pracowników wniosek wymaga potwierdzenia wypoczynku przez macierzystą komórkę organizacyjną właściwą ds. kadrowych (wzór wniosku o przyznanie dofinansowania do wczasów stanowi załącznik nr 5 do ZRŚS).

Zgodnie z § 23 ust. 1 Zakładowego Regulaminu Świadczeń Socjalnych w (...) S.A. - (...)- „Baza” jest to ustalona wartość jednostkowa środków zamieszczona w rocznym preliminarzu wydatków i wpływów ZFŚS z przeznaczeniem dla osoby uprawnionej do wypoczynku, przy czym obowiązują następujące wielkości baz:

• 2.000,00 zł/osobę - dla pracowników i członków ich rodzin z przeznaczeniem na wczasy turystyczne (ekwiwalent pieniężny za wczasy turystyczne/refundacja) — przysługuje raz na dwa lata,

• 1.000,00 zł/osobę - dla emerytów i rencistów oraz członków ich rodzin, a także spadkobierców z przeznaczeniem na wczasy turystyczne (ekwiwalent pieniężny za wczasy turystyczne/refundacja) - przysługuje raz na dwa lata.

Przedmiotowe świadczenie ustalane jest jako iloczyn określonej w „Tabeli wskaźników dofinansowania/odpłatności” (Załącznik nr 1 do ZRŚS) wartości procentowej „kwoty bazowej” dla dochodu poszczególnych przypadającego progów na dochodowych osobę w rodzinie (w przedziale za rok ubiegły od do) oraz wysokości średniomiesięcznego dochodu przypadającego na osobę w rodzinie za rok ubiegły – oraz liczby uprawnionych.

Zgodnie z tabelą wskaźników dofinansowania/odpłatności świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych obowiązującą w 2022 roku, wysokość dofinansowania do wczasów turystycznych (na zasadzie wypłat ekwiwalentu pieniężnego) dla pracowników i ich rodzin oraz emerytów i rencistów i ich rodzin ustalono według progów dochodowych:

do 3.375 zł - 80% świadczenia,

od 3.375 zł - do 4.500 zł - 75% świadczenia,

od 4.500 zł - do 5.625 zł - 70% świadczenia,

od 5.625 zł - do 6.750 zł - 65% świadczenia,

powyżej 6.750 zł - 60% świadczenia.

W wyniku kontroli stwierdzono, że powyższa metoda ustalania kwoty dofinansowania do wczasów turystycznych, uzależniająca wysokość przedmiotowego świadczenia od wartości „kwoty bazowej” (różnej dla poszczególnych grup uprawnionych) — mimo zastosowania takich samych progów dochodowych — skutkuje wypłaceniem emerytom i rencistom oraz członkom ich rodzin ekwiwalentu pieniężnego w kwocie o połowę niższej, aniżeli pracownikom i członkom ich rodzin mieszczącym się w tych samych progach dochodowych.

Zgodnie z § 8 ust. 1-5 Zakładowego Regulaminu Świadczeń Socjalnych w (...) S.A. - (...) obowiązującym w 2023 r.:

• dofinansowanie do wypoczynku pracownika - wczasy turystyczne na zasadzie wypłat ekwiwalentu pieniężnego odbywa się zgodnie z Załącznikiem nr 1 do ZRŚS (Tabela wskaźników dofinansowania/odpłatności),

• pracownicy (w tym przebywający na urlopach wychowawczych i świadczeniach rehabilitacyjnych - z wyłączeniem osób przebywających na urlopach bezpłatnych) mogą ubiegać się raz w roku o ekwiwalent pieniężny za wczasy turystyczne, przy czym okres trwania wypoczynku, który warunkuje przyznanie przedmiotowego świadczeniach wynosi minimum 10 dni kalendarzowych,

• do okresu trwania wypoczynku wlicza się również dni wolne i dodatkowo wolne od pracy poprzedzające bezpośrednio rozpoczęcie wypoczynku, jak i następujące bezpośrednio po ostatnim dniu wypoczynku (w tym (...), odbiór za sobotę/niedzielę),

• podstawą przyznania świadczenia jest złożenie wniosku, który wymaga potwierdzenia wypoczynku przez macierzystą komórkę organizacyjną lub komórkę organizacyjną właściwą ds. kadrowych w (...),

• podstawą do obliczenia dofinansowania uprawnionego do korzystania z wypoczynku jest wysokość średniego miesięcznego dochodu za rok ubiegły przypadająca na członka rodziny oraz wskaźnik dofinansowania (świadczenie realizowane jest w oparciu o Załącznik nr 1 oraz § 21 ZRŚS).

Zgodnie z § 9 ust. 1-3 Zakładowego Regulaminu Świadczeń Socjalnych w (...) S.A. - (...) obowiązującym w 2023 r.:

• dofinansowanie wypoczynku na zasadzie wypłat ekwiwalentu pieniężnego odbywa się zgodnie z Załącznikiem nr 1 do ZRŚS (Tabela wskaźników dofinansowania/odpłatności),

• osoby uprawnione, tj. emeryci i renciści oraz spadkobiercy mogą ubiegać się corocznie o świadczenie pieniężne do wypoczynku, przy czym spadkobiercom świadczenie przysługuje w części renty rodzinnej,

• podstawą przyznania świadczenia jest złożenie stosownego wniosku (Załącznik nr 6 do ZRŚS).

Zgodnie z § 21 ust. 1 Zakładowego Regulaminu Świadczeń Socjalnych w (...) S.A. - (...) jest to ustalona wartość jednostkowa środków zamieszczona w rocznym preliminarzu wydatków i wpływów ZFŚS z przeznaczeniem dla osoby uprawnionej do wypoczynku (wielkość poszczególnych baz określana jest corocznie przez Strony), przy czym obowiązują następujące wielkości baz:

• 5.000,00 zł/osobę - dla pracowników z przeznaczeniem na wczasy turystyczne - ekwiwalent pieniężny - przysługuje raz w roku,

• 1.200,00 zł/osobę - dla emerytów i rencistów oraz spadkobierców z przeznaczeniem na wypoczynek - ekwiwalent pieniężny przysługuje raz na rok.

Przedmiotowe świadczenie ustalane jest jako iloczyn określonej w „Tabeli wskaźników dofinansowania/odpłatności” (Załącznik nr 1 do ZRŚS) wartości procentowej „kwoty bazowej” dla poszczególnych progów dochodowych (w przedziale od do) wysokości średniomiesięcznego dochodu przypadającego na osobę w rodzinie za rok ubiegły - oraz liczby uprawnionych.

Zgodnie z tabelą wskaźników dofinansowania/odpłatności świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych obowiązującą w 2023 roku, wysokość dofinansowania do wypoczynku pracownika (wczasy turystyczne) oraz wypoczynku emerytów, rencistów i spadkobierców (świadczenie na wypoczynek dla byłych pracowników i spadkobierców) - na zasadzie wypłat ekwiwalentu pieniężnego ustalono według następujących progów dochodowych:

do 4.000 zł - 80% świadczenia,

od 4.000 zł - do 5.700 zł - 75% świadczenia,

od 5.700 zł - do 7.400 zł - 70% świadczenia,

powyżej 7.400 zł - 65% świadczenia.

W wyniku kontroli stwierdzono, że powyższa metoda ustalania kwoty dofinansowania do wypoczynku pracownika (wczasy turystyczne) oraz wypoczynku emerytów, rencistów i spadkobierców (świadczenie na wypoczynek dla byłych pracowników i spadkobierców) - na zasadzie wypłat ekwiwalentu pieniężnego, uzależniająca wysokość przedmiotowego świadczenia od wartości „kwoty bazowej” (różnej dla poszczególnych grup uprawnionych) - mimo zastosowania takich samych progów dochodowych - skutkuje wypłaceniem emerytom i rencistom ekwiwalentu pieniężnego w kwocie niższej, aniżeli pracownikom - mieszczącym się w tych samych progach dochodowych.

W okresie styczeń 2022 - luty 2023 przyjęto następujący tryb ustalania prawa i wypłaty świadczeń socjalnych z przeznaczeniem na wypoczynek pracowników, emerytów i rencistów na zasadzie wypłat ekwiwalentu pieniężnego:

• po złożeniu wniosku o wypłatę przez osobę uprawnioną następuje weryfikacja prawa do świadczenia,

• po potwierdzeniu prawa do świadczenia komórka socjalna (Wydział HR) - na podstawie przedstawionego wniosku - wprowadza dane do systemu informatycznego, po czym następuje naliczenie dofinansowania przez Dział Księgowości Zarobkowej na liście dodatkowej (poza naliczeniem wynagrodzenia za dany miesiąc),

• po zaksięgowaniu listy dodatkowej przez Dział Księgowości Zarobkowej, Dyrektor (...) Oddział Elektrownia (...) lub osoba przez niego upoważniona zatwierdza listy do wypłaty (przelewy na (...)),

• po zatwierdzeniu listy przelewów przez Dyrektora Oddziału (lub osobę upoważnioną) Dział Księgowości Ogólnej, Majątkowej i Sprawozdawczości dokonuje realizacji imiennych przelewów w terminach wskazanych w parametrach listy dodatkowej.

M. B. podjął decyzje o wypłaceniu emerytom i rencistom oraz członkom ich rodzin dofinansowania na wypoczynek na zasadzie ekwiwalentu pieniężnego w następujących terminach:

1. marzec – grudzień 2022 roku (dofinansowanie do wczasów turystycznych):

• w dn. 14.04.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 14.04.2022 roku (dot. 143 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 21.04.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 22.04.2022 roku (dotyczy 188 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 29.04.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 29.04.2022 roku (dot. 194 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 12.05.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 13.05.2022 roku (dot. 53 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 27.05.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 27.05.2022 roku (dot. 115 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 15.06.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 20.06.2022 roku (dot. 88 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 25.06.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 26.08.2022 roku (dot. 34 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 29.06.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 30.06.2022 roku (dot. 32 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 21.07.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 22.07.2022 roku (dot. 40 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 26.09.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 23.09.2022 roku (dot. 28 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 20.10.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 21.10.2022 roku (dot. 18 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 24.11.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 25.11.2022 roku (dot. 9 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 8.12.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 9.12.2022 roku (dot. 11 uprawnionych oraz członków ich rodzin),

• w dn. 29.12.2022 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 28.12.2022 roku (dot. 5 uprawnionych oraz członków ich rodzin)

oraz 2. styczeń – luty 2023 roku (dofinansowanie do wypoczynku – świadczenie na wypoczynek dla byłych pracowników:

• w dn. 2.02.2023 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 3.02.2023 (dot. 29 uprawnionych emerytów i rencistów),

• w dn. 24.02.2023 roku (data zatwierdzenia do wypłaty); data wypłaty – 24.02.2023 (dot. 30 uprawnionych emerytów i rencistów).

/dowód: zeznania świadka M. W. k. 82, protokół kontroli k. 10 - 52, Zakładowy Regulamin Świadczeń Socjalnych w (...) S.A. - (...)na rok 2022 i 2023 k. 85, 86/

M. B. ma (...) lata. Jest żonaty. Na utrzymaniu m dwoje dzieci w wieku 10 i 2 lata. Posiada wykształcenie wyższe. Jest inżynierem środowiska. Zatrudniony jest w (...) Elektrownia (...) jako dyrektor w wynagrodzeniem miesięcznym 35.000 zł. Nie był leczony (...). Nie był uprzednio karany.

/dowód: oświadczenie obwinionego k. 81/

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił, że Elektrownia (...) to duży podmiot, który zatrudnia 2650 pracowników. Emerytów jest około 2400 osób. Wszystkim przysługują świadczenia z zakładowego funduszu socjalnego. Regulamin ma formę porozumienia. Został uzgodniony w porozumieniu z czynnikiem społecznym tj. związkami zawodowymi działającymi na terenie (...) Dodatkowe kryterium wypłaty zostało narzucone przez związki zawodowe. Obwiniony wyjaśnił, że nie słyszał, aby emeryci skarżyli się na ustalone w taki sposób kryterium. Po przeprowadzonej kontroli były rozmowy ze związkami zawodowymi, ale one nie zgadzają się na zmiany w regulaminie funduszu. Zamierzają utworzyć dwa odrębne regulaminy.

/dowód: wyjaśnienia obwinionego M. B. k. 81/.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie pozostawał w zasadzie bezsporny. Wiarygodny dla Sądu był protokół przeprowadzonej kontroli, gdyż dokonał jej uprawniony podmiot w ramach swoich kompetencji. Treść nie była kwestionowana przez strony. Zeznania M. W. również potwierdzały wyniki wymienionej kontroli. Ponadto stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o Zakładowy Regulamin Świadczeń Socjalnych w (...) S.A. - (...) na rok 2022 i 2023, gdyż dowody te nie budziły wątpliwości.

Pomimo, iż obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu jego wyjaśnienia korespondowały z protokołem kontroli. Zdaje sobie on sprawę z tego, iż jako dyrektor odpowiadał w całości za przestrzeganie w (...) S.A. (...) przepisów ustawy z dnia 04 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, jednak regulamin został ustalony w ramach porozumienia ze związkami zawodowymi. Jego wyjaśnienia dla Sądu były wiarygodne.

Sąd biorąc pod uwagę powyższe uznał M. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 746 ze zm. Z 2021 r. poz. 2445) w związku z art. 8 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 746 ze zm. Z 2021 r. poz. 2445).

Obwiniony bowiem jako dyrektor (...) S.A. (...) był odpowiedzialny za wykonywanie przepisów ustawy z dnia 04 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych i podejmował decyzje o wypłaceniu emerytom i rencistom kontrolowanego podmiotu oraz członkom ich rodzin dofinansowania na wypoczynek na zasadzie ekwiwalentu pieniężnego przy zastosowaniu – oprócz ustawowego kryterium dotyczącego sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osób uprawnionych do korzystania ze środków funduszu – dodatkowego kryterium w zakresie przynależności do określonej kategorii uprawnionych – co spowodowało zróżnicowanie wysokości świadczeń dla pracowników „czynnych zawodowo” oraz emerytów i rencistów mieszczących się w tych samych progach dochodowych wysokości średniomiesięcznego dochodu przypadającego na osobę w rodzinie za rok ubiegły. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu. Poza powyższym kryterium nie mogą obowiązywać żadne inne, nawet takie ustalone przez związki zawodowe w regulaminach . Jak wskazano w art. 2 pkt 5 wymienionej ustawy jako osoby uprawnione do korzystania z Funduszu wskazuje się pracowników i ich rodziny, emerytów i rencistów - byłych pracowników i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Obwiniony jako Dyrektor powinien dążyć do wyeliminowania z zakładowego regulaminu, kryteriów sprzecznych z postanowieniami ustawy. To przepisy ustawowe, bowiem mają pozycję nadrzędną nad wewnątrzzakładowymi przepisami.

Zgodnie z treścią art. 39 § 1 kw w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można – biorąc pod uwagę charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste sprawcy – odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego.

Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie, w przypadku obwinionego celowym jest skorzystanie z ww. regulacji i odstąpienie od wymierzenia M. B. kary.

M. B. w zasadzie nie kwestionował swojego sprawstwa. Podmiot, którego jest dyrektorem zatrudnia wielu pracowników, a co za tym idzie znaczna jest także liczba emerytów i rencistów, którzy uprawnieni są do korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zakładowy Regulamin Świadczeń Socjalnych w (...) S.A. (...) powstał w wyniku porozumienia zawartego ze związkami zawodowymi, które prężnie działają i w przypadku tak dużego pracodawcy jakim jest Elektrownia (...), zrzeszają znaczną liczbę pracowników. Tym samym odgrywają one znaczącą rolę w tworzeniu różnych regulacji obowiązujących wewnątrzzakładowo. Obecnie zaś, jak wynika z wyjaśnień obwinionego, to związki zawodowe są przeciwne wprowadzeniu zmian w regulaminach przyznawania świadczeń socjalnych, które zrównywałby sytuację osób czynnych zawodowo od tych, które są emerytami, czy rencistami i były zgodne z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Do M. B. nie docierały sygnały o tym, jakoby emeryci, czy renciści czuli się pokrzywdzeni stosowanym kryterium. Ponadto M. B. nie był uprzednio karany. Jest osobą wykształconą. Prowadzi ustabilizowany tryb życia. Po wykazaniu przez organ kontrolujący uchybień, jest zainteresowany rozwiązaniem tej sytuacji i dąży do wprowadzenia regulacji odpowiadającej przepisom ustawy, co ma nastąpić także w porozumieniu ze związkami zawodowymi, które nie są zainteresowane zmianą kryteriów.

Wskazać należy, iż obwiniony działał w swoistym, wykluczającym się nawzajem dualizmie prawnym. Z jednej bowiem strony – tak jak każdy obywatel – obowiązany był do stosowania przepisów 1 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, która jednoznacznie określała dla wypłaty świadczenia z funduszu socjalnego jedyne kryterium, jakim była sytuacja materialna uprawnionego. Z drugiej jednakże strony obwiniony – jak każdy pracodawca, w zakładzie którego funkcjonuje zbiorowy układ zatrudnienia – zobowiązany był na mocy przepisów Kodeksu Pracy do respektowania zapisów zbiorowego układu pracy. W jednostce kierowanej przez obwinionego regulamin wypłaty świadczeń socjalnych, będący częścią zbiorowego układu pracy, przewidywał dodatkowe kryteria nie wynikające z ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Powszechnie znaną okolicznością jest to, iż akt prawny rangi podustawowej (a takim jest zbiorowy układ pracy) nie może derogować obowiązywania unormowań rangi ustawowej. Dlatego też obwiniony będąc kierownikiem jednostki, w której taki wadliwy układ zbiorowy obowiązywał winien dążyć do wyeliminowania sprzecznych z ustawą uregulowań (czy to poprzez zmianę układu zbiorowego w drodze negocjacji wewnątrzzakładowych, czy to poprzez uzyskanie stosownego orzeczenia sądowego). Niemniej jednak Sąd znajduje dla obwinionego zrozumienie, iż będąc kierownikiem zakładu pracy zatrudniającego znaczną ilość pracowników musiał liczyć się ze zdaniem tychże wyrażonym w zbiorowym układzie pracy.

Dlatego biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, iż wystarczające będzie poprzestanie na stwierdzeniu sprawstwa obwinionego z jednoczesnym odstąpieniem na podstawie art. 39 § 1 kw, od wymierzenia mu kary. Sam fakt prowadzenia przeciwko obwinionemu postępowania sądowego jest wystarczającą dolegliwością.

Rozstrzygniecie o kosztach postępowania oparto na treści art. 119 § 1 kpw, zgodnie z którym w wypadku skazania obwinionego obciąża się zryczałtowanymi wydatkami postępowania, których wysokość ustalono na podstawie §1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001r. (Dz. U. nr 118 poz. 1269 w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania (…). Natomiast wysokość opłaty ustalono na podstawie art. 5 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych Dz. U. z 1983r. Nr 229 poz. 2272 z późn. zm.)