Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 820/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. P.

Przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. polegające na tym, że oskarżony w dniu 14 sierpnia 2024 roku około godziny 13:54 – 14:02 wszedł do budynku mieszkalnego pod adresem (...), gm. R., woj. (...), pod nieobecność domowników przez otwarte drzwi, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej w postaci pieniędzy w kwocie 1200 złotych, znajdujących się w metalowym pudełku w szafce kuchennej, działając tym samym na szkodę pokrzywdzonego W. F., przy czym oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanemu czynu, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne na karę pozbawienia wolności, jak również w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 14 sierpnia 2024 roku, około godziny 13:50, W. F. wyszedł ze swojego domu położonego pod adresem (...), gmina R., celem odebrania dziecka z przedszkola.

Pokrzywdzony opuścił dom bocznymi drzwiami, których nie zabezpieczył i nie zamknął na klucz. Uwagę pokrzywdzonego zwrócił mężczyzna na rowerze, który odwiedził sąsiada naprzeciwko (oskarżony A. P.).

zeznania świadka W. F.

k. 1 – 2

k. 13 – 14

k. 110

Tuż po wyjściu pokrzywdzonego W. F. z domu, około godziny 13:54 – 14:02, na piaszczystą drogę dojazdową do posesji pod adresem (...), podjechał oskarżony A. P..

Oskarżony pozostawił rower na drodze, przed frontalną częścią posesji, po czym udał się do bocznych drzwi domu mieszkalnego. Po otwarciu drzwi, zajrzał do środka, następnie wszedł do domu i zamknął za sobą drzwi.

A. P. opuścił budynek po niecałych 8 minutach, po czym wsiadł na rower i odjechał z miejsca zdarzenia.

nagranie z kamery monitoringu wraz z protokołem jego oględzin

k. 15 - 17

W. F. powrócił do domu około godziny 14:30. Początkowo nic nie wzbudziło w nim żadnych podejrzeń, ponieważ w domu nie było widać śladów obecności nieproszonych osób.

Dopiero wieczorem, około godziny 20:00, pokrzywdzony zauważył, że metalowe pudełko trzymane na co dzień przez domowników w szafce kuchennej jest puste, choć wcześniej znajdowało się w nim 1200 złotych (pudełko zostało zabezpieczone w toku postępowania).

Po swoim spostrzeżeniu W. F. przejrzał nagrania z prywatnej kamery monitoringu.

zeznania świadka W. F.

k. 1 – 2

k. 13 – 14

k. 110

protokół zatrzymania rzeczy wraz ze spisem i opisem rzeczy

k. 5 - 7

W. F. nie znał osobiście mężczyzny, który ukradł z jego domu pieniądze. Wiedział jednak jak wygląda, gdyż widział go nie tylko na nagraniu kamery monitoringu, ale również na chwilę przed kradzieżą (widział go, gdy opuszczał posesję). Postanowił wiec poszukać sprawcy przestępstwa na własną rękę.

Po rozpytaniu przypadkowych ludzi o mężczyznę poruszającego się na niebieskim rowerze, W. F. pozyskał informację, że taka osoba może mieszkać w miejscowości (...), gmina O..

W dniu 16 sierpnia 2024 roku pokrzywdzony pojechał pod podany mu adres, pod którym zauważył znanego mu z wyglądu sprawcę kradzieży. Zadzwonił więc po patrol policji.

Podczas interwencji funkcjonariusze policji wylegitymowali mężczyznę, którym okazał się A. P.. Oskarżony w obecności policjantów i pokrzywdzonego przyznał się do kradzieży pieniędzy w kwocie 1200 złotych z domu w P..

A. P. w trakcie interwencji oddał W. F. 200 złotych. Spisał jednocześnie oświadczenie, w którym zobowiązał się do oddania pokrzywdzonemu pozostałej kwoty 1000 złotych.

notatka urzędowa

k. 10

oświadczenie A. P.

k. 11

zeznania świadka W. F.

k. 1 – 2

k. 13 – 14

k. 110

W dniu 04 września 2024 roku A. P. skontaktował się telefonicznie z W. F.. Mężczyźni umówili się na dworcu (...) W.. Podczas tego spotkania oskarżony oddał mu 700 złotych, wskazując że skontaktuje się z nim ponownie, kiedy będzie miał pieniądze, aby w pełni uregulować należność.

zeznania świadka W. F.

k. 1 – 2

k. 13 – 14

k. 110

Oskarżony A. P. nie przyznał się w całości do stawianego mu zarzutu. W swoich wyjaśnieniach wskazał, że rzeczywiście ukradł z domu pokrzywdzonego W. F. pewną kwotę pieniędzy, jednak jego zdaniem było to nie 1200, ale około 1000 złotych. Dodał, że kradł, ponieważ nie miał co jeść i że wstydzi się zaistniałej sytuacji.

wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

k. 28 – 29

sk. 110

A. P. cierpi na (...)

Z powodu choroby (...)w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia oraz pokierowania swoim postępowaniem, jednak nie w stopniu znacznym.

Poczytalność oskarżonego w toku całego postępowania nie budziła wątpliwości.

opinia (...)

k. 85 - 86

A. P. był w przeszłości wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu; w stosunku do wymienionego były również wymierzane kary pozbawienia wolności.

W okresie od 23 czerwca 2023 roku do 18 lutego 2024 roku A. P. odbywał karę 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 06 lutego 2023 roku w sprawie o sygn. akt II K 221/22 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

karta karna

k. 21 - 24

odpisy wyroków SR w Wieluniu, SR w Oleśnie oraz SR w Kluczborku

k. 35 - 77

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. P.

Przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. polegające na tym, że oskarżony w dniu 14 sierpnia 2024 roku około godziny 13:54 – 14:02 wszedł do budynku mieszkalnego pod adresem (...), gm. R., woj. (...), pod nieobecność domowników przez otwarte drzwi, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej w postaci pieniędzy w kwocie 1200 złotych, znajdujących się w metalowym pudełku w szafce kuchennej, działając tym samym na szkodę pokrzywdzonego W. F., przy czym oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanemu czynu, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne na karę pozbawienia wolności, jak również w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

- dokonanie kradzieży pieniędzy w kwocie 1000 złotych, a nie 1200 złotych

wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

k. 28 – 29

k. 110

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

notatka urzędowa

Niekwestionowany dokument urzędowy, sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

protokół zatrzymania rzeczy wraz ze spisem i opisem rzeczy

Niekwestionowany dokument urzędowy, sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

oświadczenie A. P.

Wiarygodny dokument prywatny, którego autentyczność oraz treść nie zostały podważone przez żadną ze stron postępowania.

1.1.1.

nagranie z kamery monitoringu wraz z protokołem jego oględzin

Autentyczne, niebudzące zastrzeżeń nagranie z prywatnej kamery monitoringu posesji oraz niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

odpisy wyroków SR w Wieluniu, SR w Oleśnie oraz SR w Kluczborku

Niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

karta karna

Dokument urzędowy, wiarygodny, niekwestionowany przez strony, potwierdzający uprzednią, wielokrotną karalność oskarżonego.

1.1.1.

opinia psychiatryczna

Pełna, jasna, sporządzona przez podmiot dysponujący fachową wiedzą, zgodnie wymogami proceduralnymi – przez dwóch biegłych psychiatrów; w konsekwencji stanowiła wiarygodne źródło dowodowe.

1.1.1.

zeznania świadka W. F.

Zeznania spójne, zrozumiałe, konsekwentne oraz zgodne z doświadczeniem życiowym. Sąd nie znalazł podstaw do podważania prawdomówności świadka, zwłaszcza iż jego depozycje korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci nagrania z kamery monitoringu, notatki urzędowej sporządzonej przez funkcjonariuszy policji oraz spisanego przez oskarżonego oświadczenia.

1.1.1.

wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

Analiza pełnej treści wyjaśnień oskarżonego wskazuje, iż ten w istocie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa, kwestionując wyłącznie przedmiot dokonanej kradzieży (rzekomo 1000, a nie 1200 złotych).

Wyjaśnienia A. P. w znacznej części sąd uznał więc za wiarygodne. Relacja oskarżonego dotycząca przebiegu kradzieży, jak i zachowania po popełnieniu czynu zabronionego (zwrot 200 złotych, a następnie 700 złotych pokrzywdzonemu) znalazła wszak potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1.

wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

Wyjaśnienia oskarżonego sąd uznał za nieprzekonujące w części, w której ten wskazał, że ukradł pokrzywdzonemu nie 1200, a jedynie 1000 złotych. Wyjaśnienia w tym zakresie pozostają sprzeczne z innymi dowodami zgromadzonymi w toku postępowania ocenionymi przez sąd jako w pełni wiarygodne, tj. zeznaniami świadka W. F., notatką urzędową, jak i oświadczeniem spisanym przez samego A. P. podczas interwencji funkcjonariuszy policji.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

A. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 278 § 1 k.k., kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

W ocenie sądu oskarżony A. P. swoim zachowaniem z dnia 14 sierpnia 2024 roku wypełnił wszelkie znamiona przestępstwa kradzieży, dokonując zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej w postaci pieniędzy w kwocie 1200 złotych z metalowego pudełka znajdującego się w szafce kuchennej w domu pokrzywdzonego W. F. położonym pod adresem (...), gmina R.. Oskarżony do domu mieszkalnego pokrzywdzonego dostał się jednocześnie poprzez niezabezpieczone (niezamknięte na klucz) drzwi boczne; brak tym samym spełnienia znamion przestępstwa kradzieży z włamaniem. Sprawca, dokonując kradzieży, nie przełamał bowiem żadnego zabezpieczenia.

Czynność sprawcza A. P. polegała na zaborze mienia, tj. wyjęciu cudzej rzeczy ruchomej spod władania właściciela W. F. i przejęciu jej we własne władztwo. Oskarżony nadto dokonał zaboru w celu przywłaszczenia, bowiem następnie postąpił z nienależącym do niego mieniem jak właściciel (przeznaczając ukradzione pieniądze na własne wydatki). Wartość skradzionego mienia wyniosła zaś kwotę ponad 800 złotych, co uzasadniało odpowiedzialność oskarżonego za przestępstwo.

Sąd przyjął również, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzuconego mu czynu w warunkach powrotu do przestępstwa, tj. recydywy podstawowej. Zgodnie z art. 64 § 1 k.k. taka sytuacja zachodzi, gdy sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany.

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu przed upływem pięciu lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne. Oskarżony w okresie od 23 czerwca 2023 roku do 18 lutego 2024 roku A. P. odbywał bowiem karę 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 06 lutego 2023 roku w sprawie o sygn. akt II K 221/22 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Tym samym uzasadnionym było zakwalifikowanie przypisanego oskarżonemu czynu jako przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., a więc zgodnie z kwalifikacją przyjętą przez oskarżyciela publicznego. Sąd dokonał jedynie zmiany opisu czynu celem poprawy jego czytelności oraz przejrzystości, w szczególności w stosunku do opisu znamion recydywy.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. P.

1.

1.

Sąd na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Zgromadzony w postępowaniu materiał dowodowy nie dał podstaw do zakwestionowania poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia przez niego zarzucanego czynu zabronionego. W świetle opinii (...) A. P. choruje na (...) i jakkolwiek z powodu przewlekłej choroby jego zdolność do zrozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem była ograniczona, to stopień tego ograniczenia nie był znaczny.

Sprawca działał zatem świadomie, z zamiarem bezpośrednim, kierowany chęcią finansowego zysku, wiedząc że dopuszcza się czynu niezgodnego z prawem, jak i zdając sobie sprawę z konsekwencji, które jego zachowanie może przynieść. Jedyną okoliczność umniejszającą stopień winy oskarżonego stanowi ograniczenie zdolności zrozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoimi popędami – które jednak w świetle opinii biegłych (...)nie było znaczne.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu sąd uznał za umiarkowany, mając na względzie nie tylko przeciętną wartość skradzionego mienia (niewiele ponad próg przepołowienia przestępstwa i wykroczenia kradzieży), ale również typowy sposób działania sprawcy, niewykraczający w żadnej mierze poza charakterystykę znamion określonych w art. 278 § 1 k.k.

Nie bez znaczenia dla wymiaru kary pozostawał natomiast fakt, że oskarżony swoim zachowaniem naruszył podstawowe normy społeczne, po raz kolejny dopuszczając się przestępstwa przeciwko mieniu, mimo że odbywał on już karę pozbawienia wolności orzeczoną za przestępstwa podobne.

Jako okoliczności obciążające sąd przyjął zatem uprzednią, wielokrotną karalność sprawcy, który nadto dopuścił się popełnienia czynu w warunkach recydywy podstawowej.

Przy wymiarze kary sąd miał jednak na względzie także okoliczności łagodzące, takie jak częściowe przyznanie się do winy (analiza treści wyjaśnień oskarżonego wskazuje, że ten w istocie przyznał się do kradzieży, kwestionując jedynie przedmiot, tj. wartość skradzionego mienia), wyrażenie skruchy („wstydzę się zaistniałej sytuacji”), jak i zachowanie po popełnieniu przestępstwa wyrażające się w działaniach podjętych w celu naprawy wyrządzonej pokrzywdzonemu szkody (oskarżony dotychczas zwrócił pokrzywdzonemu łącznie 900 złotych, a więc znaczną część skradzionych pieniędzy).

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, kierując się zarazem dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., sąd doszedł do przekonania że wyłącznie bezwzględna kara pozbawienia wolności ma szansę wywrzeć na oskarżonym jakikolwiek wpływ. Oskarżony był wielokrotnie karany za przestępstwa wymierzone przeciwko mieniu, za które w stosunku do niego w przeszłości orzekane były już kary o charakterze izolacyjnym. Pomimo uprzedniej, wielokrotnej karalności oraz popełnienia przypisanego przestępstwa w warunkach recydywy, sąd przy uwzględnieniu okoliczności łagodzących (częściowe przyznanie się do winy, wyrażenie skruchy, naprawienie wyrządzonej przestępstwem szkody w znacznej części) uznał jednak, że adekwatną do stopnia winy sprawcy oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu będzie kara 6 miesięcy pozbawienia wolności, a więc kara bliższa dolnej granicy zagrożenia przewidzianego normą art. 278 § 1 k.k.

A. P.

2.

1.

Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądził od oskarżonego A. P. na rzecz pokrzywdzonego W. F. kwotę 300 złotych tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody.

W. F. wskutek dokonanej przez A. P. kradzieży odniósł szkodę majątkową w wysokości 1200 złotych. W toku postępowania oskarżony zwrócił jednak pokrzywdzonemu 900 złotych. Pozostała do naprawy szkoda wyniosła zatem 300 złotych, i taką właśnie kwotę należało zasądzić od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. P.

3.

1.

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. sąd nakazał zwrócić pokrzywdzonemu W. F. dowody rzeczowe w postaci metalowego pudełka znajdującego się na k. 83 akt sprawy oraz płyty CD-R znajdującej na k. 15 akt sprawy – po uprzednim sporządzeniu kopii wymienionej płyty, którą to pozostawić w aktach sprawy.

Po prawomocnym zakończeniu postępowania powyższe dowody staną się zbędne dla dalszego jego toku; obydwa przedmioty należą natomiast do pokrzywdzonego W. F. i podlegają zwrotowi pokrzywdzonemu jako osobie uprawnionej. Przez wzgląd na utrwalenie na nagraniu z monitoringu wizerunku oskarżonego sąd zadecydował jedynie o sporządzeniu kopii płyty z tym nagraniem i pozostawieniu jej w aktach sprawy.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokat G. T. kwotę 1476 złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu.

Wysokość kosztów obrony – z uwzględnieniem podatku VAT - została ustalona w oparciu o § 17 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 3 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

5.

Z uwagi na orzeczenie wobec A. P. kary bezwzględnego pozbawienia wolności, która uniemożliwi mu osiąganie dochodów z pracy zarobkowej, sąd uznał iż obowiązek uiszczenia kosztów sądowych w sprawie byłby dla niego zbyt uciążliwy. W konsekwencji, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił oskarżonego od ich poniesienia, w całości przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

6.  1Podpis