Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 672/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. D. (1)

Ciąg przestępstw wyczerpujących dyspozycję art. 278 § 1 k.k. przypisany oskarżonemu w punkcie 1. (pierwszym) wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 27 sierpnia 2020 roku J. S. (audytor do spraw ochrony) otrzymał telefonicznie od pracownika sklepu (...)przy ul. (...) w B. informację o prawdopodobnej kradzieży.

J. S. zweryfikował uzyskaną informację poprzez przegląd nagrań z kamer monitoringu, które pozwoliły odtworzyć przebieg zdarzeń z tego dnia.

O godzinie 06:55 do sklepu wszedł mężczyzna w wieku około 30 lat, wzrostu około 185 centymetrów, o szczupłej budowie ciała. Był ubrany w szarą koszulkę, kremowe krótkie spodenki i brązowe buty. Twarz miał zasłoniętą za pomocą maseczki. Mężczyzna ten, prowadząc wózek, udał się na środek sklepu i wyciągnął z kosza z artykułami przemysłowymi dwa roboty sprzątające marki (...) o wartości 699 złotych każdy. Po chwili włożył je do wózka i przemieścił się w pobliże drzwi ewakuacyjnych na końcu sklepu. Następnie wyciągnął roboty sprzątające z wózka, otworzył drzwi ewakuacyjne, uruchamiając tym samym alarm, i uciekł z ukradzionym towarem w kierunku pobliskiego bloku mieszkalnego. Sprawcy nie udało się zidentyfikować.

M. D. (1) do sklepu wszedł chwilę przed opisanym powyżej mężczyzną. Był ubrany w czarną koszulkę, krótkie czarno-białe spodenki w kratę, czarną czapkę z daszkiem i ciemne buty sportowe. Nie miał na twarzy maseczki, na nagraniu zarejestrowano za to tatuaże na jego rękach, dzięki czemu pracownicy sklepu i ochrony bez wątpliwości go rozpoznali. M. D. (1) po wejściu do sklepu rozglądał się, próbując na siebie zwrócić uwagę personelu i umożliwić tym samym drugiemu ze współsprawców kradzież robotów sprzątających. Supermarket opuścił tuż po dokonanej kradzieży.

Oskarżony M. D. (1) do sklepu (...) przy ul. (...) w B. przyszedł tego samego dnia ponownie, około godziny 19:43. Był ubrany dokładnie w taki sam sposób jak za pierwszym razem. Tym razem przyszedł sam. Nie kontaktował się również z nikim innym na terenie sklepu.

Po wejściu do supermarketu M. D. (1)udał się na środek sklepu i wziął z kosza dwa roboty sprzątające marki (...). Nie miał przy sobie wózka ani koszyka. Następnie otworzył drzwi ewakuacyjne na końcu sklepu, uruchamiając alarm, po czym wybiegł wraz z robotami, uciekając w kierunku pobliskiego bloku mieszkalnego.

nagrania z monitoringu z 27 sierpnia 2020 roku wraz z protokołami oględzin nagrań

k. 35 - 42

notatka urzędowa

k. 54 - 55

zeznania świadka J. S.

k. 1 - 2

k. 10 – 11

k. 16 – 17

k. 59 - 60

Wizerunek M. D. (1) jest znany pracownikom sklepu (...) z uwagi na kradzieże dokonywane przez wymienionego w tym sklepie w przeszłości.

Świadkowie rozpoznali M. D. (1) na nagraniach monitoringu i okazanych zdjęciach, zgodnie wskazując na fotografiach osobę oskarżonego.

wydruki zdjęć sprawców z monitoringu

k. 56 - 58

zeznania świadka J. S.

k. 1 - 2

k. 10 – 11

k. 16 – 17

k. 59 – 60

k. 204 -

zeznania świadka M. B.

k. 23 – 24

k. 67 - 68

zeznania świadka M. D. (2)

k. 26 – 27

k. 63 - 64

zeznania świadka K. W.

k. 71 - 72

Oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu.

karta karna

k. 166 - 172

M. D. (1) w swoich wyjaśnieniach przyznał się do popełnionych kradzieży.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 161 - 162

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. D. (1)

Ciąg przestępstw wyczerpujących dyspozycję art. 278 § 1 k.k. przypisany oskarżonemu w punkcie 1. (pierwszym) wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

nagrania z monitoringu z 27 sierpnia 2020 roku wraz z protokołami oględzin nagrań

Autentyczne, niebudzące zastrzeżeń nagrania z kamer monitoringu sklepu oraz niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

notatka urzędowa

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

wydruki zdjęć sprawców z monitoringu

Autentyczne, wiarygodne, niekwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

1.1.1.

karta karna

Dokument urzędowy, wiarygodny, niekwestionowany przez strony, potwierdzający uprzednią karalność oskarżonego.

1.1.1.

zeznania świadka J. S.

Zeznania spójne, zrozumiałe, konsekwentne oraz zgodne z doświadczeniem życiowym. Sąd nie znalazł podstaw do podważenia prawdomówności świadka, zwłaszcza iż jego depozycje korespondowały z zapisami umieszczonych w sklepie kamer monitoringu.

Co prawda J. S. podczas bezpośredniego przesłuchania przed sądem nie pamiętał szczegółów zdarzeń z dnia 27 sierpnia 2020 roku, dodatkowo wskazał że nie byłby już w stanie obecnie rozpoznać oskarżonego, jednak w ocenie sądu było to zrozumiałe z uwagi na upływ czasu od zarzucanych aktem oskarżenia przestępstw oraz brak bezpośredniej styczności świadka z M. D. (1) w tym okresie.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego sprawy, sąd opierał się więc w szczególności na zeznaniach składanych przez świadka na etapie postępowania przygotowawczego, bezpośrednio po zaobserwowaniu przez niego na nagraniach z monitoringu inkryminowanych zdarzeń.

1.1.1.

zeznania świadka M. B.

Zeznania spójne, zrozumiałe, konsekwentne. Posłużyły jednak sądowi jedynie posiłkowo – M. B. nie była bowiem obecna w sklepie, kiedy dokonano kradzieży robotów sprzątających, acz jej depozycje pozwoliły na zidentyfikowanie M. D. (1) jako sprawcy. Świadek rozpoznała oskarżonego, gdyż w przeszłości była świadkiem innych kradzieży z jego udziałem.

1.1.1.

zeznania świadka M. D. (2)

Zeznania spójne, zrozumiałe, konsekwentne. Posłużyły jednak sądowi jedynie posiłkowo – M. D. (2) nie była bowiem obecna w sklepie, kiedy dokonano kradzieży robotów sprzątających, acz jej depozycje pozwoliły na zidentyfikowanie M. D. (1) jako sprawcy. Świadek rozpoznała oskarżonego, gdyż w przeszłości była świadkiem innych kradzieży z jego udziałem.

1.1.1.

zeznania świadka K. W.

Zeznania spójne, zrozumiałe, konsekwentne oraz zgodne z doświadczeniem życiowym. Sąd nie znalazł podstaw do podważenia prawdomówności świadka, zwłaszcza iż jego depozycje korespondowały z zapisami umieszczonych w sklepie kamer monitoringu.

Co prawda K. W. podczas bezpośredniego przesłuchania przed sądem nie pamiętał szczegółów zdarzenia, jednak w ocenie sądu było to zrozumiałe z uwagi na upływ czasu od zarzucanych aktem oskarżenia przestępstw. Jako pracownik ochrony, wielokrotnie ujmujący podczas kradzieży M. D. (1), rozpoznał oskarżonego na okazanych zdjęciach.

1.1.1.

wyjaśnienia oskarżonego

Przyznanie się przez M. D. (1) do winy nie budziło wątpliwości sądu; sprawstwo oskarżonego zostało przy tym potwierdzone w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego (zapisy kamer monitoringu oraz zeznania świadków).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

(k. 31 – 34

k. 77 – 79)

nagrania z monitoringu z 04 i 05 sierpnia 2020 roku wraz z protokołami oględzin nagrań

Dowody nieistotne z perspektywy merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy – nagrania z monitoringu dotyczyły kradzieży dokonanych przez innego sprawcę, w innych dniach sierpnia 2020 roku.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

M. D. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie sądu oskarżony swoim zachowaniem z dnia 27 sierpnia 2020 roku wypełnił znamiona dwóch przestępstw kradzieży z art. 278 § 1 k.k. Nad ranem, około godziny 06:55 kradzieży tej dopuścił się wspólnie i w porozumieniu z innym, nieustalonym sprawcą, dokonując zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej, a więc towarów sklepowych (robotów sprzątających) o łącznej wartości 1398 złotych. Następnie, wieczorem, około godziny 19:45 popełnił przestępstwo kradzieży samodzielnie, dokonując zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej, tj. tożsamych towarów sklepowych (robotów sprzątających) o łącznej wartości 1398 złotych.

Czynność sprawcza polegała w tym przypadku na zaborze mienia, tj. wyjęciu cudzych rzeczy ruchomych spod władania właściciela i przejęciu ich we własne władztwo. Nadto M. D. (1) (a w przypadku pierwszego z przestępstw: M. D. (1) wraz z innym niezidentyfikowanym sprawcą) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia, bowiem następnie postąpił z nienależącymi do niego rzeczami jak właściciel, uciekając z nimi ze sklepu. Łączna wartość skradzionego mienia przekraczała natomiast kwotę 800 złotych, co uzasadniało odpowiedzialność oskarżonego za przestępstwo.

Nie umknęło przy tym uwadze sądu, że oskarżony w przypadku pierwszego z popełnionych w dniu 27 sierpnia 2020 roku przestępstw sam nie dokonał fizycznego zaboru robotów sprzątających (uczynił to drugi ze współsprawców), jednakże zgodnie z dominującą w orzecznictwie, materialną koncepcją współsprawstwa, podzielaną również przez sąd rozpoznający niniejszą sprawę, nie jest konieczne, aby każda z osób działających w porozumieniu realizowała własnoręcznie wszystkie znamiona czynu zabronionego, czy nawet część tych znamion. Wystarczy, że osoba taka działa w ramach uzgodnionego podziału ról, ułatwiając bezpośredniemu sprawcy realizację wspólnie zamierzonego celu. W rezultacie, o wspólnym działaniu możemy mówić nie tylko wtedy, gdy każdy ze współsprawców realizuje część znamion czynu zabronionego, ale także wtedy, gdy współdziałający nie realizuje żadnego znamienia czasownikowego uzgodnionego czynu zabronionego, ale wykonane przez niego czynności stanowią istotny wkład we wspólne przedsięwzięcie. Kumulatywne wystąpienie tych dwóch przesłanek, daje podstawy do przyjęcia, że sprawcy dopuścili się przestępstwa "wspólnie i w porozumieniu" [por. postanowienie SN z dnia 13 marca 2019 roku, II KK 217/18, LEX nr 2633631, wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 12 października 2017 r. sygn. akt: II AKa 53/17, Lex nr 2418147]. Przykładem takiego działania może być chociażby tzw. „stanie na czatach”.

W świetle powyższych rozważań, sąd uznał, że jakkolwiek – przy pierwszym przestępstwie - swoim zachowaniem M. D. (1) nie zrealizował in concreto żadnego znamienia czasownikowego kradzieży, tak jego działania stanowiły istotny wkład we wspólne, przestępne przedsięwzięcie dokonane przez obu sprawców. M. D. (1), w chwili w której jego kolega zabierał roboty sprzątające i opuszczał sklep drzwiami ewakuacyjnymi, bez zapłaty za towar, rozglądał się bowiem w wymowny sposób po sklepie, odwracając uwagę personelu od współsprawcy kradzieży, co miało na celu umożliwienie/ułatwienie mu ucieczki z budynku supermarketu wraz ze skradzionym mieniem. Sąd doszedł zarazem do przekonania, że rola pełniona przez oskarżonego M. D. (1) wykraczała poza ramy pomocnictwa i zawierała się w zakresie zawartego pomiędzy sprawcami porozumienia, co uzasadniało przypisanie wymienionemu popełnienia czynu w formie współsprawstwa z innym, nieustalonym co do tożsamości sprawcą.

W kwestii przyświecającego M. D. (1) zamiaru kradzieży oraz zawartego pomiędzy sprawcami porozumienia, sąd miał zarazem na względzie, że okoliczności tych – jako znamion podmiotowych czynu – nie należy domniemywać, jednakże zdaniem sądu, odtworzenie zamiaru, jak i porozumienia między oskarżonym i jego kolegą możliwe było zarówno w oparciu o wyjaśnienia samego oskarżonego (który przyznał się do popełnienia obu kradzieży), jak i na podstawie ustaleń dokonanych w zakresie przedmiotowych okoliczności popełnienia przestępstw, bazujących na ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, z uwzględnieniem zasad logiki, jak i doświadczenia życiowego. Analiza zapisu nagrań z kamer monitoringu zestawiona z zeznaniami świadków J. S. i K. W. w przekonaniu sądu pozwalała bowiem na ustalenie takiego zamiaru i porozumienia, na co wskazuje między innymi czas wejścia oraz opuszczenia przez M. D. (1) i drugiego ze sprawców sklepu (M. D. (1) wszedł do sklepu chwilę przed współsprawcą i opuścił sklep tuż po dokonanej kradzieży), jak również ponowne dokonanie (już w formie sprawstwa samodzielnego) przez M. D. (1) w tym samym dniu, w godzinach wieczornych, kradzieży tożsamego towaru.

Mając powyższe na uwadze, sąd uznał przyjętą przez oskarżyciela publicznego kwalifikację prawną czynów z art. 278 § 1 k.k. za prawidłową, dochodząc jedynie do przekonania, że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu przestępstw w krótkich odstępach czasu (tego samego dnia), z wykorzystaniem takiej samej sposobności (wykorzystanie dostępnych drzwi ewakuacyjnych w ramach ucieczki ze skradzionym towarem), a więc w ramach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k., czemu sąd dał wyraz w punkcie 1. (pierwszym) wyroku.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. D. (1)

1.

1.

Sąd na podstawie art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

M. D. (1) jest osobą dojrzałą emocjonalnie i doświadczoną życiowo, jest również poczytalny. Dopuścił się popełnienia przypisanego mu ciągu przestępstw umyślnie, z pełną premedytacją i znajomością potencjalnych konsekwencji swojego niezgodnego z prawem zachowania. Sąd nie dopatrzył się więc żadnych okoliczności, które mogłyby umniejszać jego stopień winy.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego ciągu przestępstw sąd uznał zarazem za umiarkowany, mając na względzie nie tylko stosunkowo niewysoką, łączną wartość skradzionego mienia, ale również typowy sposób działania sprawcy w przypadku przestępstwa kradzieży (tzw. „kradzieże sklepowe”), niewykraczający w żadnej mierze poza charakterystykę znamion określonych w art. 278 § 1 k.k.

Nie bez znaczenia dla wymiaru kary pozostawał natomiast fakt, że oskarżony swoim zachowaniem naruszył podstawowe normy społeczne, po raz kolejny dopuszczając się przestępstw przeciwko mieniu, mimo że był on już uprzednio prawomocnie skazywany za tożsame rodzajowo czyny zabronione.

Jako okoliczności obciążające, poza uprzednią, wielokrotną karalnością oskarżonego, sąd przyjął również działanie przez niego w ramach tzw. ciągu przestępstw, jak i popełnienie jednego z przestępstw składających się na ten ciąg wspólnie i w porozumieniu z innym, nieustalonym co do tożsamości sprawcą.

Za okoliczność łagodzącą sąd przyjął za to przyznanie się przez sprawcę do winy.

Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności, kierując się zarazem dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., sąd doszedł do przekonania że wyłącznie bezwzględna kara pozbawienia wolności ma szansę wywrzeć na oskarżonym resocjalizacyjny wpływ. Względnie niska, łączna wartość skradzionego mienia, przyznanie się do winy oraz typowy dla kradzieży sklepowych sposób działania sprawcy, skłoniły jednak sąd do wymierzenia oskarżonemu jako adekwatnej kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, czyli kary bliższej dolnej granicy zagrożenia przewidzianego normą art. 278 § 1 k.k.

M. D. (1)

1.

1.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. sąd zasądził od oskarżonego M. D. (1) na rzecz pokrzywdzonej (...). kwotę 2796 złotych tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody.

Wysokość orzeczonego środka kompensacyjnego odpowiada równowartości skradzionych przez oskarżonego towarów, a tym samym uwzględnia prawnie chroniony interes pokrzywdzonej spółki poprzez pokrycie odniesionej przez nią wskutek popełnionego przestępstwa szkody.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. S. kwotę 1033,20 złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu.

Wysokość kosztów obrony – z uwzględnieniem podatku VAT - została ustalona w oparciu o § 17 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

4.

Z uwagi na orzeczenie wobec oskarżonego kary bezwzględnego pozbawienia wolności, która uniemożliwi mu osiąganie dochodów z pracy zarobkowej, sąd uznał iż obowiązek uiszczenia kosztów sądowych w sprawie byłby dla niego zbyt uciążliwy. W konsekwencji, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił oskarżonego od ich poniesienia, w całości przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

6.  1Podpis