Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Bartosz Paszkiewicz

Protokolant: st. sekr. sąd. Renata Snopek

Przy udziale (...). Prok. Pawła Gintera

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2018 roku

sprawy J. E. ur. (...) w P. s. M. i S. z domu K.,

oskarżonego o to, że w okresie od 31 maja 2017 roku do maja 2018 roku w B. woj. (...) uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki M. E. w kwocie po 500 złotych miesięcznie, którego wysokość określono i potwierdzono wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział I Cywilny z dnia 01 marca 2011 roku wydanym w sprawie I C 1544/10, płatnych z góry w terminie do 10-go każdego miesiąca do rąk matki A. E. z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności, czym spowodował zaległość alimentacyjną, której wartość przekroczyła równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, a ponadto naraził osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o przestępstwo z art. 209 § la kk

orzeka

1.  uznaje oskarżonego J. E. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego znamiona art. 209 § 1a kk i za to na podstawie art. 209 § 1a kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 kk i art. 72 § 1 pkt 3 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza J. E. na okres 2 (dwóch) lat próby zobowiązując go do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie swojej córki;

3.  zwalnia oskarżonego od opłaty i kosztów sądowych przejmując je na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 620/18

UZASADNIENIE

( w zakresie ograniczonym do rozstrzygnięcia o zwolnieniu oskarżonego od opłaty i kosztów sądowych)

Zgodnie z treścią art. 624 § 1 k.p.k. Sąd może zwolnić oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Natomiast zgodnie z art. 17 ust 1 ustawy o opłatach w sprawach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973 r. (Dz. U. z 1983 r. Nr 49 49, poz. 223) "do zwolnienia od opłat stosuje się odpowiednio przepisy o zwolnieniu od kosztów postępowania karnego". Stosownie do brzmienia w/w przepisu sąd "może zwolnić" od zapłaty kosztów sądowych, a więc nie następuje to, jak w wypadku zwolnienia od wyłożenia kosztów podlegających uiszczeniu przy wnoszeniu pisma procesowego (art. 623), obligatoryjnie, lecz tylko fakultatywnie na podstawie swobodnej, ale nie dowolnej, oceny orzekającego sądu. W konsekwencji sąd zobligowany jest od wskazania występujących w sprawie okoliczności, które stanowią podstawę ustalenia, że uiszczenie kosztów sądowych byłoby zbyt uciążliwe dla strony ze względu na jej sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów (SN Rw 529/83, OSNKW 1984, nr 1, poz. 21 z aprobującą glosą Z. Świdy-Łagiewskiej, OSP 1985, z. 7-8, poz. 139; podobnie SN III KR 243/75, OSNKW 1976, nr 1, poz. 9)

Sąd w realiach przedmiotowej sprawy takie okoliczności właśnie dostrzega. Oskarżony jest bowiem osobą uzależnioną od alkoholu, bezrobotną utrzymującą się jedynie z prac dorywczych. Ma zasądzone alimenty, których nie płacił, natomiast zaległość wynikająca z tego tytułu jest znaczna. Nie posiada również żadnego majątku. Nie można zgodzić się z tezą Prokuratora, że skoro w postępowaniu przygotowawczym zabezpieczono na mieniu oskarżonego kwotę 200 zł to Sąd powinien obciążyć go kosztami postępowania. Pamiętać należy, że koszty postępowania w niniejszej sprawie to 448 zł oraz opłata 120 zł. W związku z tym wskazać można, że z uwagi na brak stałej pracy jak i majątku wszczynanie przyszłej, ewentualnej egzekucji byłoby bezcelowe. Natomiast Sąd jest zdania, że korzystniejszym jest by J. E. przeznaczył taką kwotę na zapłatę swoich zobowiązań alimentacyjnych. Podsumowując należy zadać pytanie do kogo kierowany jest przepis art. 624 kpk jak nie do osób bezrobotnych, bez majątku, utrzymujących się z prac dorywczych.