Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 444/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. S.

I. a) za pomocą środków masowego komunikowania się pomówił P. R. o takie postępowanie lub właściwości, które mogły poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego rodzaju działalności, a także znieważył oskarżyciela prywatnego zamieszczając w dniach 26 i 27 stycznia 2024 roku na prywatnych grupach portalu społecznościowego F.: (...), „Gracze Polska (...)”, „ (...) Polska/ (...) serwery” oraz „ (...).pl (...) [S. 702]” wpis, w którym nazwał oskarżyciela prywatnego „handlarzyną” oraz zarzucał mu świadomość sprzedawania wonów pochodzących od botów;

b) za pomocą środków masowego komunikowania się pomówił P. R. o takie postępowanie lub właściwości, które mogły poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego rodzaju działalności, a także znieważył oskarżyciela prywatnego zamieszczając w dniu 2 lutego 2024 roku na prywatnej grupie portalu społecznościowego F. „ (...) Polska P. L.” wpis, w którym nazwał oskarżyciela prywatnego „prosiaczkiem” oraz wpis: „B. (...)”;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. S. podobnie jak P. R. był graczem gry komputerowej " (...)". Jest to gra, która pozwala, łącząc się przez Internet, na granie z innymi osobami on-line. Obecnie w grę tę na polskich serwerach gra około 20.000 graczy. Polega ona na tym, że gracze tworzą w niej postacie, które rywalizują między sobą i stopniowo się rozwijają. Im wyższy poziom rozwoju, tym siła postaci jest wyższa. Można przyśpieszyć rozwój postaci poprzez zakup waluty wirtualnej, dzięki której można kupić w grze przedmioty, które będą służyły do ulepszenia postaci, tj. broń, zbroję itp. Waluta ta nazywa się WON-y i dzieli się na Y.. 100.000 Y.-ów to 1 WON. Im postać jest lepiej wyposażona, ma lepsze uzbrojenie tym zwiększa się jej znaczenie w grze. Wraz z rozwojem postaci jest się w stanie pokonać "większe potwory", które dają więcej Y.-ów, które zdobywa się za zwycięstwo w pojedynku. Pokonanie "potwora" daje od około kilkunastu Y.-ów w przypadku początkowych poziomów, aż do kilkuset tysięcy na poziomach najbardziej zaawansowanych. Zdobyte Y. można zamienić na WON-y. Niektórzy gracze wystawiają na różnych grupach społecznościowych przeznaczonych tej grze oferty sprzedaży wirtualnej waluty WON za złotówki. Cena 1 WON-a waha się w granicach 4 zł. Ze sprzedaży WON-ów można osiągnąć przychód rzędu nawet od 300.000 zł do 1.000.000 zł rocznie. Wśród graczy znajdują się również osoby, które korzystają z waluty WON pozyskanej z nielegalnego oprogramowania. Pozyskiwanie waluty w ten sposób nie jest dozwolone w grze i zabronione przez administratorów grup zrzeszających jej fanów. Jeśli niedozwolone postępowanie zostanie wykryte wówczas konto i postać takiej osoby zostają zablokowane, wykluczona jest możliwość dalszej gry. Nielegalne oprogramowania nazywane są w skrócie "BOT-ami". Blokada zaś permanentna konta nazywa się "banem".

zeznania P. R.

k. 271-273

Oskarżony K. S. i P. R. byli członkami prywatnych grup na portalu społecznościowym F., które zrzeszały fanów gry (...) takich jak: (...), "Gracze Polska (...)", " (...) Polska/ (...) serwery", " (...).pl (...) [S.702]" oraz " (...) Polska P. L.". Grupy te zrzeszały znaczną liczbę członków - liczonych w tysiącach i miały swoich administratorów, którzy zatwierdzali treści na nich się znajdujące, a także decydowali kto mógł być członkiem danej grupy. Zarówno K. S., jak i P. R. byli handlarzami tzn. obracali wirtualną walutą w grze internetowej (WON-ami). P. R. swoje WON-y miał wyprodukowane przez postać, którą grał, a także zakupione od innych graczy. Odnosił duże sukcesy w grze przez co uzyskiwał dużą ilość WON-ów. Swoje WON-y sprzedawał od połowy 2023 roku. Z tego tytułu na koniec 2023 roku osiągnął przychód w wysokości ok. 370.000 zł. WON-y sprzedawał nie za złotówki ale za inne krypto-waluty. Za 2024 rok wykazał natomiast przychód w wysokości około 650.000 zł. Mimo tak dużych przychodów za lata 2023 i 2024 zakończył je stratami w wysokościach ok. 14.000 zł za 2023 rok i ok. 17.000 zł za 2024 rok z uwagi na wysokie koszty uzyskania przychodów. Sprzedaż WON-ów spadła pokrzywdzonemu po wpisach, jakie oskarżony umieszczał na jego temat na portalu społecznościowym F. w wyżej wymienionych grupach tematycznych przeznaczonych dla graczy gry (...).

zeznania P. R.

k. 271-273

zeznania PIT-38 za rok 2023 i 2024 P. R.

screeny wiadomości z portalu F.

k. 269

k. 7-136

W dniach 26 i 27 stycznia 2024 r. K. S. we wpisie umieszczonym na grupach: (...), "Gracze Polska (...)", " (...) Polska/ (...) serwery" oraz " (...).pl (...) [S.702]" stwierdził, m.in. że P. R. świadomie sprzedawał WON-y pochodzące od botów, a także nazywał oskarżyciela prywatnego "handlarzyną". Natomiast w dniu 2 lutego 2024 r. na grupie " (...) Polska P. L." w umieszczonym przez siebie wpisie nazwał P. R. "prosiaczkiem" oraz „B. (...)

zeznania P. R.

k. 271-273

screeny wiadomości z portalu F.

k. 207-218

Oskarżyciel prywatny został przez administratorów ww. grup społecznościowych wykluczony w lutym 2024 roku i mimo dwukrotnego ubiegania się przez P. R. o przywrócenie do grup nie przychylono się do jego wniosku. Natomiast treści, które znieważały oskarżyciela prywatnego mimo próśb o ich usunięcie nadal widnieją.

zeznania P. R.

k. 271-273

Oskarżony K. S. leczy się psychiatrycznie. Jest uzależniony od substancji psychoaktywnych.

dokumentacja medyczna

k. 198

U oskarżonego nie stwierdzono zaburzeń psychicznych o charakterze choroby psychicznej w rozumieniu przewlekłej psychozy ani upośledzenia umysłowego. U K. S. stwierdzono uzależnienie od substancji psychoaktywnych, w wywiadzie przebyte psychozy w przebiegu uzależnienia. W odniesieniu do aktualnie stawianego mu zarzutu K. S. miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, brak jest podstaw do kwestionowania jego poczytalności (warunki z art. 31 § 1 kk, ani art. 31 § 2 kk nie zachodzą).

opinia sądowo - psychiatryczna

k. 251

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania P. R.

Sąd ustalając stan faktyczny sprawy oparł się na zeznaniach oskarżyciela prywatnego, uznając je za w pełni wiarygodne. Były one jasne, spójne i korespondowały z zebranym w sprawie materiałem dowodowym w tym screenami postów i komentarzy z portalu społecznościowego F.. Oskarżyciel prywatny w sposób obszerny zeznał na okoliczności przedmiotowego zdarzenia, w tym jak posty oraz komentarze pisane przez oskarżonego na grupach zrzeszających fanów gry (...) wpłynęły na osiągane przez niego dochody oraz jego pozycję w grze, a także jak został odebrany w środowisku graczy.

screeny wiadomości z portalu F.

Niekwestionowany dowód, który w sposób obiektywny wskazuje w jaki sposób oskarżony pisał w umieszczanych przez siebie postach i komentarzach na grupach społecznościowych F. zrzeszających licznych członków gry (...) o oskarżycielu prywatnym.

zeznania PIT-38 P. R. za lata 2023 i 2024

Niekwestionowane w sprawie dokumenty.

dokumentacja medyczna

Niekwestionowany w sprawie dokument.

opinia sądowo- psychiatryczna

Sąd podzielił opinie biegłych psychiatrów dotyczącą stanu zdrowia psychicznego oskarżonego, gdyż jest pełna, jasna, wewnętrznie niesprzeczna, kompletna oraz logiczna. Traktuje o poczytalności oskarżonego w chwili czynu. Została sporządzona przez biegłych, a więc osoby które dysponują wiadomościami specjalnymi do stwierdzenia przedmiotowych okoliczności. Brak jest zatem podstaw, aby kwestionować jej wartość dowodową.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

3.4. Umorzenie postępowania

I

K. S.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

Przypisane oskarżonemu K. S. czyny wyczerpały dyspozycję art. 212 § 2 kk w zw. z art. 216 § 2 kk. Sąd przyjmując co do zasady kwalifikację prawną zarzucanych oskarżonemu przez oskarżyciela prywatnego czynów zmienił jego opis poprzez wyeliminowanie z jego opisu pkt b zarzutu aktu oskarżenia (wpisu na grupie o nazwie (...)-Polska) albowiem powielenie na niej wpisu oskarżonego zostało dokonane przez inną osobę niż K. S..

Czyn z art. 212 § 1 kk popełnia ten, kto pomawia osobę lub grupę osób o takie postępowanie lub właściwości, które mogą narazić go na utratę zaufania koniecznego do wykonywania zawodu sprawowania funkcji lub rodzaju działalności lub poniżyć go w opinii publicznej. Kwalifikowaną formą tego przestępstwa jest zniesławienie za pomocą środków masowego komunikowania się co wyczerpuje znamiona art. 212 § 2 kk. Do środków tych (masowego przekazu) wypadnie zaliczyć nie tylko prasę drukowaną, przekaz radiowy i telewizyjny, lecz także książkę, plakat, film oraz przekaz za pomocą Internetu” (postanowienie SN z 7.05.2008 r., III KK 234/07, OSNKW 2008/9, poz. 69).

Strona przedmiotowa czynu polega na pomówieniu określonego w art. 212 kk podmiotu o takie postępowanie lub właściwości, które mogą go poniżyć (pomniejszyć jego wartość, upokorzyć, zhańbić – Słownik..., oprac. E. S., s. 720) w opinii publicznej (wobec większej, bliżej nieokreślonej liczby osób) lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Sprawca pomawia inny podmiot, a zatem komunikuje przynajmniej jednej osobie zarzut odnośnie do postępowania (zachowania) lub właściwości (cech, zazwyczaj o charakterze trwałym) innego podmiotu. Biorąc pod uwagę treść art. 213 § 2 kk, pomawianie polega na „podnoszeniu” lub „rozgłaszaniu” zarzutu.

Zachowanie przypisane oskarżonemu niewątpliwie wypełniało dyspozycję art. 212 § 2 kk, ponieważ K. S. umieszczając na grupach społecznościowych: (...), "Gracze Polska (...)", " (...) Polska/ (...) serwery", " (...).pl (...) [S.702] oraz " (...) Polska P. L." na portalu F. posty i komentarze, w których zarzucał mu świadomie sprzedawanie WON-ów pochodzących od botów pomawiał P. R. o takie postępowania, które mogły poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego rodzaju działalności. Ponadto oskarżony w swoich wpisach nazywał oskarżyciela prywatnego "handlarzyną", "prosiaczkiem", "B. (...)" co w społeczności odbiorze graczy ubliżało i uwłaczało godności oskarżyciela prywatnego, a więc wypełniały dyspozycję art. 216 § 2 kk. Stwierdzenia powyższe były dla P. R. poniżające i obraźliwe z uwagi na specyfikę grupy do której należał. Zarówno oskarżony, jak i oskarżyciel prywatny byli graczami w grze (...), która to gra zrzesza liczną grupę fanów. W związku z tą grą istnieje wiele grup, które łączą graczy, a w których wymieniają się doświadczeniami, poglądami na jej temat ale również i na których dochodzi do handlu wirtualną walutą WON. Oskarżyciel prywatny poświęcił dużo czasu i zaangażowania aby osiągać w tejże grze sukcesy. Dzięki swojej wysokiej pozycji otrzymywał dużo WON-ów, które następnie mógł sprzedawać innym graczom. Było to zachowanie dozwolone. Gra i sprzedaż wirtualnej waluty stała się dla niego źródłem przychodów. W wyniku negatywnych i nieprawdziwych stwierdzeń zawartych w postach i komentarzach, umieszczanych przez K. S., które miały podważyć wiarygodność oskarżyciela prywatnego, P. R. utracił zaufanie dużej części pozostałych członków grup poświęconych grze (...), w efekcie czego jego przychody spadły. Po tych wpisach zmniejszyło się zainteresowanie zakupem od niego wirtualnej waluty. Pozostali gracze, członkowie grup obawiali się, że wirtualna waluta oferowana przez oskarżyciela prywatnego pochodzi z nielegalnego źródła i przez to zostaną "zbanowani" - zablokowani w grze. W konsekwencji oskarżyciel prywatny został przez administratorów grup zablokowany. Wpisy umieszczane przez oskarżonego miały zatem realny wpływ na jego sytuację finansową i nadszarpniętą w środowisku graczy opinię.

Zarzucane oskarżonemu K. S. czyny posiadają charakter zawiniony, albowiem w ustalonym stanie faktycznym oskarżony mógł zachować się zgodnie z prawem. Poza tym, nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby winę lub bezprawność przypisanego mu czynu, gdyż oskarżony jest pełnoletni i w pełni poczytalny.

Do pociągnięcia K. S. do odpowiedzialności karnej za przestępstwo zabrakło jednak jeszcze jednego składnika pięcioelementowej struktury przestępstwa – karygodności czynu. Zgodnie, bowiem z art. 1 § 2 kk nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. Przy ocenie natomiast stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia (art. 115 § 2 kk). Przeprowadzając w powyższym kontekście analizę zachowania K. S. Sąd doszedł do przekonania, że przypisany oskarżonemu czyn posiada znikomą społeczną szkodliwość. Zważyć należy, że wpisy i komentarze do postów oskarżonego, były umieszczone w grupach zamkniętych, (prywatnych) przeznaczonych wyłącznie dla określonej grupy osób, fanów gry (...). W związku z powyższym ograniczyło to krąg osób, do których dotarły zniesławienia, zmniejszając stopień pokrzywdzenia oskarżyciela prywatnego, który jest tym większy, im większa jest liczba osób, do której oszczerstwo dotarło. Oczywiście teksty zamieszczany na ww. grupach, co ustalano, mógł obejrzeć każdy jego członek, ale podchodząc do sprawy racjonalnie i z doświadczeniem życiowym przeciętnego obywatela realnie publikacją tego typu interesowała się wąska grupa osób (graczy) chcąca dokonać zakupu wirtualnej waluty. Ponadto ilość postów oraz komentarzy umieszczonych przez oskarżonego nie była znaczna. Nadto biorąc pod uwagę rozmiar wyrządzonej szkody to należy stwierdzić, iż ona również nie była znaczna. Co prawda oskarżyciel prywatny zarzucił oskarżonemu, że w wyniku jego działania, dokonanych wpisów utracił znaczne przychody, ale mimo, iż w 2023 r. wykazał przychód w wysokości ok. 370.000 zł, a w 2024 r. w wysokości ok. 660.000 zł to zakończył wymienione lata ze stratami odpowiednio w 2023 r. w wysokości ok. 14.000 zł, a za rok 2024 r. w wysokości ok. 17.000 zł. Oznacza, to że niezależnie od wysokości przychodów, oskarżyciel musiał ponosić ogromne koszty i tym samym jego działalność nie bilansowała się i kończyła stratami, a nie dochodami. Należy mieć również na uwadze, że oskarżyciel prywatny zdobywał WON-y podczas gry ale również dokonywał zakupu waluty od innych graczy. A zatem widząc, że w 2023 r. spada zainteresowanie zakupu od niego wirtualnej waluty winien wstrzymać się z jej zakupem od innych graczy. Posty i komentarze umieszczone przez oskarżonego miały miejsce odpowiednio 26 i 27 stycznia oraz 2 lutego 2024 r., a więc już na początku 2024 roku. Poza tym, spadek zainteresowania zakupem waluty musiał nastąpić już w 2023 roku (oskarżyciel wykazał już bowiem straty za rok 2023). Tym samym dokonane wpisy jako pochodzące z początku roku 2024 nie mogły być powodem zmniejszonego zainteresowania zakupami od oskarżonego w roku 2023. Co więcej można nawet stwierdzić, że wpisy nie przełożyły się na spadek przychodów, gdyż porównując rok do roku one wzrosły.

Zwrócić również należy uwagę, na to, że P. R. w swoich zeznaniach również posługiwał się terminem „handlarz” i tym samym bardzo subtelna jest to różnica względem określenia „handlarzyna”. Termin natomiast „prosiaczek” jest epitetem o bardzo małej wadze. Stopień natomiast „rażenia” określeniem „(...)” ograniczał się jedynie do członków grup i tak naprawdę osoba z zewnątrz mogłaby nawet nie zdawać sobie sprawy, że ktoś w ten sposób został pomówiony. Dla przeciętnego człowieka przecież jest to wręcz praktycznie niezrozumiałe, a co dopiero mówić, że zniesławiające.

W związku z powyższym, mając na uwadze rodzaj i charakter naruszonego dobra (dobre imię w wirtualnej rzeczywistości gry komputerowej), niewielkie rozmiary grożącej szkody (ograniczające ją do zamkniętego grona osób zrzeszonych w prywatnych zamkniętych grup portalu społecznościowego), sposób i okoliczności popełnienia czynu (powielenie jednego wpisu na kilku grupach), wagę naruszonych obowiązków, jak również postać zamiaru i motywację sprawcy uprawniony jest wniosek, że jego czyn posiada znikomą społeczną szkodliwość. W konsekwencji tego, stosownie do treści art. 1 § 2 kk w zw. z art. 17 § 1 pkt 3 kpk postępowanie karne wobec oskarżonego należało umorzyć.

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

W oparciu o art. 628 pkt 1 kpk w zw. z art. 629 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela prywatnego poniesione przez niego koszty procesu w wysokości 864 zł, na które złożyły się uzasadnione wydatki z tytułu ustanowienia w sprawie jednego pełnomocnika [§ 11 ust. 2 pkt 1 i § 15 ust. 3 pkt 1, 3 i 4 oraz § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 1964)]

3.

Na podstawie art. 622 kpk nakazano zwrócić oskarżycielowi prywatnemu P. R. od Skarbu Państwa kwotę 300 złotych uiszczoną tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania prywatnoskargowego.

4.

Z uwagi na umorzenie postępowania w sprawie z oskarżenia prywatnego na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 kpk o wydatkach Sąd orzekł w oparciu art. 628 pkt 2 kpk w zw. z art. 629 kpk i zasądził od K. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 zł tytułem zwrotu ich w części. Zawarte bowiem w art. 628 pkt 2 kpk in fine sformułowanie „w razie rozpoznania sprawy bez ich uiszczenia” należy rozumieć także jako sytuację, kiedy z mocy wyraźnego przepisu ustawy (art. 622 kpk) musi dojść do zwrotu uiszczonej zryczałtowanej równowartości wydatków, o której mowa w art. 621 § 1 kpk, a więc, gdy w sprawie nie zostaną uiszczone wydatki (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 14 marca 2013 r. IV KK 1/13). Sąd zwolnił natomiast K. S. z obowiązku zwrotu wydatków w pozostałej części uznając, że przemawiają za tym względy słuszności albowiem obciążanie oskarżonego kosztami opinii przeprowadzonej sprawie oraz ewentualnej nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej mu z urzędu w sytuacji kiedy biegli psychiatrzy nie stwierdzili przeszkód do samodzielnej i rozsądnej obrony byłoby nieusprawiedliwione.

7.  Podpis