Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 309/25

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. K.

czyn ciągły wyczerpujący dyspozycję art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zb. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. przypisany oskarżonemu w punkcie 1. (pierwszym) wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-

-

-

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1.

A. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Kwalifikację prawną czynów zarzucanych oskarżonemu w punktach I – IV aktu oskarżenia jako kradzieży z włamaniem oraz czynu z punktu V jako usiłowania kradzieży z włamaniem sąd co do zasady przyjął jako właściwą. W orzecznictwie sądowym oraz doktrynie powszechnie przyjmuje się bowiem, że „włamanie jako sposób działania sprawcy kwalifikowanego typu kradzieży określonej w art. 279 § 1 k.k. nie polega wyłącznie na przeniknięciu sprawcy do wnętrza zamkniętego pomieszczenia na skutek przełamania jego zabezpieczeń, lecz może polegać na przełamaniu zabezpieczeń zamykających dostęp do mienia i jednoznacznie manifestujących wolę właściciela (użytkownika) mienia niedopuszczenia do niego niepowołanych osób” (postanowienie SN z 22.03.2017 r., III KK 349/16).

W przedmiotowej sprawie, w okresie od 05 kwietnia 2025 roku do 03 maja 2025 roku A. K. kilkukrotnie przełamał zabezpieczenie automatu wrzutowego na monety przy toalecie publicznej w ten sposób, że odrywał wrzutnik od drzwi, aby dostać się do znajdującej się w nim kasetki (którą właściciel zabezpieczył przed dostępem do niej niepowołanych osób). Tym samym oskarżony w dniach 05 kwietnia, 13 kwietnia, 26 kwietnia oraz 01 maja 2025 roku dopuścił się popełnienia przestępstw kradzieży z włamaniem w formie stadialnej dokonania, a co do ostatniego z czynów mającego miejsce w dniu 03 maja 2025 roku – kradzieży z włamaniem w formie usiłowania. Sprawca swoim zachowaniem w tym dniu (oderwanie wrzutnika od drzwi) podjętym wspólnie i w porozumieniu z R. S. bezpośrednio zmierzał bowiem do dokonania czynu zabronionego (kradzieży pieniędzy z kasetki wewnątrz wrzutnika), a zamierzonego celu nie zrealizował wyłącznie z powodu zatrzymania przez funkcjonariuszy policji.

W ocenie sądu w ramach kwalifikacji prawnej zarzucanych oskarżonemu czynów należało przyjąć jednak wypadek mniejszej wagi i tym samym, czyny zarzucane w akcie oskarżenia w punktach I – IV wyczerpywały dyspozycję art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k., zaś czyn z punktu V art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. Za przyjęciem wypadku mniejszej wagi w przedmiotowej sprawie przemawiały bowiem takie okoliczności jak: niewielka łączna wartość skradzionego mienia w kwocie 290 złotych, brak użycia przemocy przy popełnieniu czynu zabronionego, nieprofesjonalny, a wręcz prymitywny, chaotyczny i okazjonalny sposób działania sprawcy oraz postawa oskarżonego po ujawnieniu przestępczej działalności przejawiająca się we współpracy z organami ścigania i przyznaniu się do winy.

Sąd w zakresie czynów zarzucanych oskarżonemu w punktach od I do V aktu oskarżenia dokonał również zmiany poprzez przyjęcie, iż A. K. dopuścił się opisanych zachowań w krótkich odstępach czasu (wszystkie zachowania miały miejsce w odstępach od kilku do kilkunastu dni), w wykonaniu z góry powziętego zamiaru (pozyskania w łatwy i wygodny sposób środków pieniężnych), a zachowania te w istocie stanowiły jeden czyn ciągły wyczerpujący dyspozycję art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zb. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Na marginesie dodać jedynie trzeba, iż to że zachowania oskarżonego wyczerpywały znamiona przestępstwa kradzieży z włamaniem w różnych formach stadialnych (dokonania / usiłowania) oraz zjawiskowych (sprawstwa indywidualnego / współsprawstwa) nie stało na przeszkodzie zakwalifikowaniu tych zachowań jako jednego czynu ciągłego. Praktyka taka jest powszechnie przyjmowana jako dopuszczalna (tak chociażby: wyrok SA w Lublinie z 08.12.2008 r., II AKa 276/08).

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. K.

1.

1.

Sąd na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 57b k.k. wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

A. K. jest osobą dojrzałą emocjonalnie i doświadczoną życiowo, jest również poczytalny. Dopuścił się popełnienia przypisanego mu czynu zabronionego umyślnie, z pełną premedytacją i znajomością potencjalnych konsekwencji swojego niezgodnego z prawem zachowania. Sąd nie dopatrzył się więc żadnych okoliczności, które mogłyby umniejszać jego stopień winy.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego przestępstwa sąd określił jako umiarkowany. Jakkolwiek A. K. dopuścił się kradzieży z włamaniem w warunkach czynu ciągłego, a przy ostatnim z zachowań składających się na ten czyn działał wspólnie i w porozumieniu z R. S., tak jego sposób działania miał jednocześnie charakter nieprofesjonalny, prymitywny, i chaotyczny. Również łączną wartość skradzionego przez A. K. mienia należy określić jako stosunkowo niską (290 złotych).

Jako okoliczność łagodzącą sąd przyjął przyznanie się oskarżonego do winy, zaś jako obciążającą uprzednią, wielokrotną karalność, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu.

Zważywszy na to, że jedno z zachowań składające się na popełniony przez A. K. czyn ciągły zostało przez niego dokonanie wspólnie i w porozumieniu z R. S., sąd dokonał także porównania stopnia społecznej szkodliwości przestępstw popełnionych przez obu współoskarżonych. Mimo że w przeciwieństwie do R. S., A. K. nie dopuścił się popełnienia czynu zabronionego w warunkach recydywy, tak w ocenie sądu zasługiwał on na wyższą karę z następujących względów:

- był on inicjatorem i pomysłodawcą przestępczej działalności polegającej na kradzieży z włamaniem z automatu wrzutowego w toalecie publicznej (wszak to on zaproponował R. S. współudział w nielegalnym procederze, przekonując że to łatwy sposób na zarobek),

- działał kilkukrotnie, w warunkach czynu ciągłego, co wskazuje na utrwaloną motywację przestępczą, a nie jednorazowy wybryk,

- jako jedyny odniósł realną korzyść majątkową z przestępczej działalności (R. S. brał udział tylko w jednym usiłowaniu kradzieży z włamaniem, a korzyści nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez funkcjonariuszy policji).

Przy wymiarze kary, przez wzgląd na działalnie sprawcy w warunkach czynu ciągłego, sąd na podstawie art. 57b k.k. był zobligowany do obostrzenia kary poprzez wymierzenie jej powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, kierując się zarazem dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., sąd doszedł do przekonania że wyłącznie bezwzględna kara pozbawienia wolności ma szansę wywrzeć na oskarżonym jakikolwiek wpływ. A. K. był bowiem wielokrotnie karany sądownie, w tym również za przestępstwa wymierzone przeciwko mieniu i mimo to dalej popada w konflikt z prawem. Sąd przy uwzględnieniu okoliczności łagodzących (przyznanie się do winy, niska wartość skradzionego mienia), uznał jednak, że adekwatną do stopnia winy sprawcy oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu będzie kara 10 miesięcy pozbawienia wolności, a więc kara bliższa dolnej granicy zagrożenia przewidzianego normą art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k.

A. K.

2.

1.

Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej (...) w B. kwotę 290 złotych tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody.

Orzeczenie przez sąd przywołanego środka kompensacyjnego uwzględnia prawnie chroniony interes pokrzywdzonej poprzez pokrycie odniesionej przez niej wskutek popełnionego czynu zabronionego szkody majątkowej.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. K.

3.

1.

Zgodnie z treścią art. 63 § 1 k.k. sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary okres zatrzymania w sprawie od dnia 03 maja 2025 roku godz. 22:10 do dnia 05 maja 2025 roku godz. 14:17.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.

Z uwagi na orzeczenie wobec oskarżonego kary bezwzględnego pozbawienia wolności, która uniemożliwi mu osiąganie dochodów z pracy zarobkowej, sąd uznał iż obowiązek uiszczenia kosztów sądowych w sprawie byłby dla niego zbyt uciążliwy. W konsekwencji, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił oskarżonego od ich poniesienia, w całości przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

6.  1Podpis