Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 242/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. K.

Występek z art. 284 § 1 KK w zw. z art. 64 § 1 KK polegający na tym, że w dniu 02 października 2020 roku około godz. 12.35 w B., woj. (...), os. (...) blok (...)schodowej na wysokości mieszkania nr (...) przywłaszczyła sobie pozostawiony na schodach tablet koloru czarnego marki S. o nr (...) wraz z etui koloru czarnego wiedząc, iż przedmiot ten nie stanowi jej własności, w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości około 2.000 zł na szkodę (...)SA przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd w miejsce czynu zarzucanego przez Prokuratora Rejonowego w Bełchatowie, uznał M. K. za winną tego, że w dniu 02 października 2020 roku około godz. 12.35 w B., woj. (...), os. (...) (...) klatki schodowej na wysokości mieszkania nr (...) przywłaszczyła sobie pozostawiony na schodach tablet koloru czarnego marki S. o nr (...) wraz z etui koloru czarnego wiedząc, iż przedmiot ten nie stanowi jej własności, w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości około 2.000 zł na szkodę (...) SA przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 284 § 1 kk.

Sąd zmienił kwalifikację prawną czynu oskarżonej przyjmując, iż dopuściła się przywłaszczenia rzeczy ruchomej, a nie jej kradzieży zgodnie z art. 278 § 1 kk, jak pierwotnie wskazywał oskarżyciel publiczny.

Czynność sprawcza przestępstw z art. 284 kk określona została przez ustawodawcę słowami " przywłaszcza sobie", które nie charakteryzują bliżej zachowania sprawcy. Istotą przywłaszczenia jest zatem jakikolwiek czyn uzewnętrzniający zamiar włączenia rzeczy lub prawa majątkowego do własnego majątku (wyr. SN z 2.12.2008 r., III KK 221/08, Prok. i Pr. – wkł. 2009, Nr 5, poz. 13; L. Wilk, w: Królikowski, Zawłocki (red.), Kodeks karny. Część szczególna, t. 2, 2017, s. 708). W odróżnieniu od kradzieży do znamion przywłaszczenia nie należy zabór. Czyn sprawcy przywłaszczenia dotyczy rzeczy, którą objął on wcześniej we władanie w sposób legalny (wyr. SN z 4.8.1978 r., Rw 285/78, OSNKW 1978, Nr 10, poz. 118; wyr. SN z 2.9.2004 r., II KK 344/03, OSNwSK 2004, Nr 1, poz. 1493; wyr. SN z 20.5.2014 r., II KK 3/14, Legalis; A. Marek, T. Oczkowski, w: Zawłocki (red.), System, t. 9, 2015, s. 103).

Przywłaszczenie może być popełnione tylko umyślnie, a przy tym ma charakter przestępstwa kierunkowego, znamiennego celem, którego treścią jest włączenie rzeczy lub prawa majątkowego do swojego majątku (wyr. SN z 15.11.2002 r., IV KKN 380/99, L.). W orzecznictwie cel ten jest również określany jako animus rem sibi habendi, czyli wola zachowania rzeczy dla siebie (wyr. SN z 23.11.2006 r., II KK 186/06, OSNwSK 2006, Nr 1, poz. 2247; wyr. SN z 6.1.1978 r., V KR 197/77, OSNPG 1978, Nr 6, poz. 64; wyr. SN z 9.12.2003 r., III KK 165/03, KZS 2004, Nr 4, poz. 31; wyr. SN z 24.4.2007 r., IV KK 34/07, Prok. i Pr. – wkł. 2007, Nr 10, poz. 7). Dlatego przywłaszczenie może być popełnione tylko z zamiarem bezpośrednim (post. SN z 6.11.2007 r., V KK 30/07, L.; post SN z 20.4.2016 r., III KK 460/15, KZS 2016, Nr 7, poz. 37). Cel przywłaszczenia nie zawsze jest równoznaczny z celem osiągnięcia korzyści majątkowej (wyr. SA w Katowicach z 13.9.2012 r., II AKa 341/12, Prok. i Pr. – wkł. 2013, Nr 3, poz. 29).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż nie ulegało wątpliwości, że oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona czynu z art. 284 § 1 kk, gdyż wracając do domu na I piętrze klatki schodowej na wysokości mieszkania nr (...) znalazła leżący na schodach tablet wraz z etui koloru czarnego i wiedząc, że nie należy do niej zabrała go do swojego domu, zatrzymała go dla siebie. Listonosz M. S., który zostawił tablet na schodach, wrócił po niego po kilku minutach, jak tylko zorientował się, że go nie ma. Niestety już go nie znalazł. Ponieważ chwilę wcześniej, na dole przed klatką spotkał M. K., która pytała go czy nie ma dla niej jakiejś korespondencji postanowił sprawdzić, czy nie widziała tabletu, czy go nie znalazła. Oskarżona nie otworzyła mu drzwi, zatem listonosz wezwał patrol policji. Oskarżona otworzyła drzwi do swojego mieszkania dopiero po jakimś czasie, po wezwaniu do tego przez przybyłych funkcjonariuszy policji. Zapytana czy widziała, czy wzięła tablet należący do listonosza nie przyznała się do tego. Wykorzystując chwilę nieuwagi funkcjonariuszy policji wyrzuciła przywłaszczony tablet przez balkon swojego mieszkania.

Przypisanego jej zachowania oskarżona dopuściła się przed upływem 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne. Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie II K 659/07 orzeczono wobec skazanej karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbywała w okresie od 18.12.2017 r. do 17.09.2018 r. Na karę łączną składało się m.in. skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie II K 1093/00 na karę 1 roku pozbawienia wolności za czyn z art. 279 § 1 KK oraz na karę 1 roku pozbawienia wolności za czyn z art. 286 § 1 KK , a więc za podobne przestępstwa umyślne. Tym samym uzasadnionym jest zakwalifikowanie zachowania oskarżonej z art. 64 § 1 KK.

Przypisany oskarżonej czyn miał charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym M. K. mogła zachować się zgodnie z prawem i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączały by jej winę. Ponadto przypisany oskarżonej czyn był bezprawny, a stopień jej społecznej szkodliwości był wyższy niż znikomy.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K.

1.

I

Zgodnie z art. 284 § 1 kk karze pozbawienia wolności do lat 3 podlega ten, kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe. Sąd uznał M. K. za winną zarzucanego jej czynu i wymierzył jej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Oskarżona bowiem swoim czynem wyczerpała znamiona art. 284 § 1 kk, gdyż wiedząc, iż przedmiot nie stanowi jej własności wzięła należący do listonosza M. S. tablet wraz z etui koloru czarnego, który znalazła na I piętrze klatki schodowej bloku, w którym mieszkała.

Wymierzając karę pozbawienia wolności jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę to, iż oskarżona w wyjaśnieniach przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i w sposób obszerny opisała okoliczności zdarzenia. Sąd wziął również pod uwagę jej stan zdrowia i dlatego też wymierzył jej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, zbliżoną do dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Zgodnie bowiem z art. 284 § 1 kk czyn ten zagrożony jest karą pozbawienia wolności do lat 3.

Na niekorzyść zaś Sąd poczytał jej uprzednią wielokrotną karalność oraz to, że czynu tego dopuściła się działając w warunkach recydywy. Oskarżona nie przyznała się listonoszowi M. S. oraz wezwanym na miejsce zdarzenia funkcjonariuszom policji do tego, iż znalazła na schodach należący do niego przedmiotowy tablet wraz z etui i wykorzystując chwilę nieuwagi funkcjonariuszy policji wyrzuciła go przez balkon swojego mieszkania. Oskarżona chcąc faktycznie oddać tablet powinna to uczynić, a nie go ukrywać, a później wyrzucać przez balkon.

Wymierzona wobec oskarżonej kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Ponadto pozwala na osiągnięcie zapobiegawczych i wychowawczych celów kary, a także czyni zadość potrzebie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Oskarżona w chwili popełnienia zarzucanego jej czynu miała prawidłowo zachowaną zdolność zrozumienia jej znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionychw innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowałokreślonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Sąd w oparciu o dyspozycję art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku przejmując je na rzecz Skarbu Państwa.

1.Podpis