Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SR D. Smejda

Protokolant st. sekr. sąd. A. Pabiś

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2021 r.

sprawy przeciwko R. J. (1) z domu P., synowi K. i H. z domu M., ur. (...) w S.,

oskarżonemu o to, że:

w okresie od marca 2020 roku do sierpnia 2020 roku w B., woj. (...), uchylał się od obowiązku alimentacyjnego na rzecz swoich małoletnich dzieci A. i D. rodzeństwa M., ustano winionego Wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 30 października 2008 roku za sygnatur a IC 205/07, w kwocie ostatecznie ustalonej Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 20 października 2015 roku za sygnaturą III RC 403/14 w wysokości po 500 (pięćset) złotych miesięcznie na D. M. oraz po 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych na A. M., przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, czym naraził dzieci na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, tj. o czyn z art. 209 § 1a kk

1. w miejsce zarzucanego czynu uznaje oskarżonego R. J. (2) za winnego popełnienia tego, że w okresie od 1 marca 2020 roku do 31 sierpnia 2020 roku w B., województwo (...), uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie w dniu 20 października 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt III RC 403/14, na mocy którego to orzeczenia zobowiązany został do łożenia alimentów w kwocie 500 złotych miesięcznie na rzecz syna D. M. oraz w kwocie 450 złotych miesięcznie na rzecz syna A. M., narażając pokrzywdzonych na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, przy czym czynu owego dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej sześciu miesięcy orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 209 § 1 i 1a kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za tak przypisany czyn na podstawie art. 209 § 1a kk wymierza mu karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.