Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lipca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartłomiej Niedzielski

Protokolant: sekr. Justyna Krawczyk

przy udziale Prokuratora: ---------------------------

po rozpoznaniu na rozprawie 11 lipca 2019 roku

sprawy R. C. ur. (...) w P. s. B. i E. z d. K.,

oskarżonego o to, że:

w okresie od 25 maja 2018 roku do 27 marca 2019 roku w miejscowości B. województwa (...) uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna D. C. w kwocie po 350,00 (trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatnych do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk J. M., jako przedstawicielki pokrzywdzonego, określonego co do wysokości Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 18 listopada 2009 roku, sygn. akt III RC 306/09, w wyniku czego łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość, co najmniej 3 świadczeń okresowych jednocześnie narażając na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych pokrzywdzonego,

tj. o czyn z art. 209 § 1a kk

1.  uznaje R. C. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 209 § 1a kk i za to na podstawie art. 209 § 1a kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk i art. 72 § 1 pkt 3 i 5 kk oraz art. 73 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza R. C. na okres 2 (dwóch) lat próby oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego oraz zobowiązując oskarżonego do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie swojego syna D. C., a także powstrzymania się od nadużywania alkoholu;

3.  zwalnia oskarżonego z obowiązku zapłaty kosztów postępowania.

Sygn. akt II K 498/19

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 11 lipca 2019 r. sygn. akt II K 498/19 R. C. został uznany za winnego tego, że: w okresie od 25 maja 2018 roku do 27 marca 2019 roku w miejscowości B. województwa (...) uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna D. C. w kwocie po 350,00 (trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatnych do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk J. M., jako przedstawicielki pokrzywdzonego, określonego co do wysokości Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 18 listopada 2009 roku, sygn. akt III RC 306/09, w wyniku czego łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość, co najmniej 3 świadczeń okresowych jednocześnie narażając na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych pokrzywdzonego tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 209 § 1a kk i za to na podstawie art. 209 § 1a kk wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze oskarżonemu powyższej kary Sąd na jego niekorzyść wziął pod uwagę uprzednią karalność za czyn z art. 209 § 1 kk oraz okoliczność nadużywania przez niego alkoholu, zaś na korzyść przyznanie się do winy.

W przekonaniu Sądu wymierzona oskarżonemu kara 6 miesięcy pozbawienia wolności odpowiada przede wszystkim stopniowi winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości jego czynu, a także pozwala osiągnąć zapobiegawcze i wychowawcze cele kary wobec R. C.. Podkreślić bowiem trzeba, że oskarżony był już uprzednio karany za czyn z art. 209 § 1 kk. Pomimo tego, dopuścił się ponownie przestępstwa niealimentacji, mimo że jest osobą zdrową, mogącą podjąć zatrudnienie. Dlatego też, najbardziej adekwatną reakcją karną wobec oskarżonego powinna być kara pozbawienia wolności przekraczająca dolną granicę ustawowego zagrożenia. R. C. wykazuje bowiem wysoce lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego oraz do ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie swojego dziecka. Orzeczona wcześniej wobec oskarżonego kara ograniczenia wolności nie przyniosła oczekiwanego efektu, gdyż została w całości zamieniona na karę zastępczą, a R. C. w dalszym ciągu nie reguluje swoich zobowiązań alimentacyjnych. W tej sytuacji, jedynie stanowcza reakcja prawno – karna jest w stanie spełnić wymogi prewencji generalnej i indywidualnej, a także oddaje w pełni stopień bezprawia zachowania oskarżonego oraz może zasługiwać na przymiot kary sprawiedliwej w oczach społeczeństwa.

Sąd postawił jednak wobec oskarżonego pozytywną prognozę kryminologiczną i na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił R. C. na okres 2 lat próby. W celu jednakże należytej mobilizacji oskarżonego, który był już wcześniej karany oraz bieżącego nadzoru nad przebiegiem okresu próby, Sąd uznał za celowe oddanie R. C. pod dozór kuratora sądowego (na podstawie art. 73 § 1 kk) oraz nałożenie na niego (w oparciu o art. 72 § 1 pkt 3 i 5 kk) obowiązków wywiązywania się z bieżącej alimentacji na rzecz syna, a także powstrzymania się od nadużywania alkoholu. Oskarżony musi mieć świadomości, iż w przypadku niewywiązywania się z nałożonych na niego obowiązków realne jest zarządzenie mu wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. R. C. powinien obecnie wykorzystać szansę i zmobilizować się do znalezienia pracy, co bez wątpienia pozwoli mu wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego na rzecz swojego dziecka.

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową oskarżonego, który nie pracuje i nie dysponuje żadnym majątkiem, a posiada wysokie zadłużenie alimentacyjne (ponad 70.000zł), Sąd w oparciu o dyspozycję art. 623 kpk zwolnił R. C. w całości od ponoszenia kosztów sądowych uznając, iż byłoby to dla niego zbyt uciążliwe. Ważniejsze jest bowiem aby oskarżony po podjęciu pracy zaczął realizować obowiązek alimentacyjny i spłacać zaległości zamiast opłacać jeszcze koszty sądowe.

Mając na uwadze powyższe, wymierzono karę oraz rozstrzygnięto o kosztach jak w wyroku wymienionym na wstępie.