Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bełchatowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartłomiej Niedzielski

Protokolant: st. sekr. sąd. Jadwiga Jankowska

przy udziale: Ł. M.

po rozpoznaniu na rozprawie 11 sierpnia 2017 r.

sprawy A. W. ur. (...) w W. s. J. i D. z d. W.

oskarżonego o to, że:

w miesiącu październiku 2016 roku w lokalu w B. przy ul. (...), urządzał gry na czterech automatach do gier o nazwach (...) nr (...), (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...), wbrew art. 14 ust. 1 i 23a ust. 1 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych (t. j. Dz. U. 2015 r. poz. 620 z późn. zm.),

tj. o przestępstwo skarbowe określone z art. 107 § 1 kks

1.  uznaje oskarżonego A. W. za winnego tego, że w październiku 2016 roku w lokalu w B. przy ul. (...), wbrew art. 6 ust. 1 ustawy z 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (t. j. Dz. U. 2016 r. poz. 471 z późn. zm.) urządzał gry na czterech automatach do gier o nazwach (...) nr (...), (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...), tj. czynu z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (t. j. Dz. U. 2016 poz. 471 z późn. zm.) i za to na podstawie art. 107 § 1 kks wymierza mu grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 70 (siedemdziesiąt) złotych;

2.  na podstawie art. 30 § 5 kks w zw. z art. 31 § 5 kks orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci czterech automatów do gier wraz ze znajdującymi się w nich środkami pieniężnymi opisanych szczegółowo pod poz. 1 – 5 w wykazie dowodów nr 01 z k. 35 akt sprawy zarządzając zniszczenie ww. automatów;

3.  pobiera od A. W. kwotę 700 (siedmiuset) złotych tytułem opłaty oraz zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesięciu) złotych tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków.

Sygn. akt II K 281/17

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. w salonie gier przy ul. (...) w B. funkcjonariusze celni Referatu (...) w P. przeprowadzili czynności kontrolne w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych zgodnie z przepisami ustawy o grach hazardowych. W lokalu ujawnione zostały cztery urządzenia do gier o budowie identycznej jak automaty do gier o nazwach (...) nr (...), (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...).

W wyniku przeprowadzonych przez funkcjonariuszy eksperymentów stwierdzono, że gry na wymienionych wyżej urządzeniach były grami na automatach, gdyż występował w nich element losowości albowiem grający naciskając klawisz start nie miał wpływu na moment ułożenia się symboli kart na ekranie monitora, uzyskane wyniki gry były nieprzewidywalne i niezależne od woli gracza. Wynik gry był zależny tylko i wyłącznie od przypadku. Ponadto, w grach padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. Ponadto wygraną punktową można było zamienić na wygraną pieniężną.

Na przedmiotowych automatach występowały nalepki z napisami, że są one własnością firmy (...).

Obecna w lokalu w trakcie kontroli kobieta, która miała w nim posprzątać nie przedstawiła kontrolującym zezwolenia na urządzanie i prowadzenie gier hazardowych i nie zostały one przedstawione także w późniejszym czasie.

A. W. nie posiadał koncesji na kasyno gry.

Automaty do gier zostały zatrzymane i przewiezione do magazynu (...) w Ł., gdzie przeliczono znajdujące się w nich środki pieniężne stwierdzając, że łącznie znajdowała się w nich suma 4.240 zł.

/protokół kontroli z dokumentacją fotograficzną, k. 2-5 i 7-10, płyta CD z nagraniami kop. k. 6, protokół oględzin urządzeń do gier k. 11-13; protokół zatrzymania automatów k. 14-16, zeznania K. B. k. 19 i 47-48, zapiski wygranych k. 26-27, protokół przeliczenia środków pieniężnych k. 33/

Do wymienionego lokalu wskazane automaty zostały wstawione na mocy umów podnajmu jego powierzchni zawartej pomiędzy (...) a (...) Sp. z o.o. w R., która z kolei wynajmowała ten lokal od listopada 2015 r. od jego właścicielki H. C..

/zeznania I. O. k. 88, zeznania H. C. k. 95-96,kserokopia umowy najmu k. 98-99, umowy podnajmu k. 22-25/

A. W. ma 48 lat. Posiada wykształcenie średnie. Jest żonaty. Prowadzi własną działalność gospodarczą. Z tego tytułu osiąga dochód w kwocie ok. 2.000 zł brutto miesięcznie. Z zawodu jest monterem elektroniki. Posiada na utrzymaniu dwoje dzieci. Leczył się z powodu dyskopatii kręgosłupa i zwyrodnienia stawów kolanowych. Był uprzednio karany z art. 158 § 1 kk, art. 178a § 1 kk, art. 178a § 4 kk i art. 107 § 1 kks.

/oświadczenie oskarżonego k. 102-104, karta karna k. 110-111/

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. (k. 102-104)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W niniejszej sprawie Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o protokół kontroli przeprowadzonej przez funkcjonariuszy celnych (...) w P. wraz z dokumentacją fotograficzną oraz protokołami oględzin automatów do gry. Przebieg kontroli oraz wskazana dokumentacja nie budzi wątpliwości, a także żadna ze stron do powyższego nie wnosiła zastrzeżeń, dlatego też należało przypisać im walor wiarygodności.

Sąd uznał za zgodne z prawdą zeznania świadków w osobach K. B., I. O. i H. C., gdyż korespondowały one z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym, a w szczególności umowami najmu i podnajmu.

Zeznania pozostałych przesłuchanych w dochodzeniu zostały pominięte, albowiem nie posiadali oni wiedzy istotnej dla rozstrzygnięcia w sprawie.

Bezspornym było, że A. W. nie posiadał koncesji na kasyno lub zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach, nie wykonywał monopolu państwa, oraz to, że automaty nie były zarejestrowane przez naczelnika (...). Dlatego też, wyjaśnienia oskarżonego, który nie przyznawał się do zarzucanego mu czynu należało poczytać jedynie jako przyjętą przez niego linię obrony.

Mając na uwadze powyższe Sądu uznał A. W. za winnego tego, że w październiku 2016 roku w lokalu w B. przy ul. (...), wbrew art. 6 ust. 1 ustawy z 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (t. j. Dz. U. 2016 r. poz. 471 z późn. zm.) urządzał gry na czterech automatach do gier o nazwach (...) nr (...), (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...), tj. czynu z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (t. j. Dz. U. 2016 poz. 471 z późn. zm.).

Zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych grami na automatach są gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych i elektronicznych, w tym komputerowych, zawierające element losowości. Przy czym, wygraną rzeczową w grach na automatach jest również wygrana polegająca na możliwości przedłużania gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, a także możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze. W związku z tym, niewątpliwie w niniejszej sprawie mamy do czynienia z automatami w rozumieniu przytoczonego przepisu. Wyniki bowiem przeprowadzonych eksperymentów nie pozostawiają najmniejszych wątpliwości, że w grach występował element losowości, gdyż grający nie miał wpływu na ułożenie elementów w grze. Ponadto zaś, w grach występowały wygrane rzeczowe o których mowa w art. 2 ust. 4 ustawy o grach hazardowych.

Stosownie z kolei do treści art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych co do zasady działalność w zakresie gier na automatach może być prowadzona po uzyskaniu koncesji na kasyno, której to oskarżony nie posiadał.

W związku z powyższym przyjąć należało, że zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona art. 107 § 1 kks w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (t. j. Dz. U. 2016 poz. 471 z późn. zm.).

Przypisany oskarżonemu czyn miały charakter zawiniony. A. W. w ustalonym stanie faktycznym mógł zachować się zgodnie z prawem i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby jego winę. Ponadto czyn oskarżonego był bezprawny, a stopień jego społecznej szkodliwości był znacznie wyższy niż znikomy.

Przy wymiarze kary oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę na niekorzyść oskarżonego jego uprzednią karalność.

W przekonaniu Sądu wymierzona na podstawie art. 107 § 1 kks oskarżonemu grzywa w wymiarze 100 stawek dziennych po 70 zł odpowiada przede wszystkim stopniowi jego winy oraz społecznej szkodliwości jego czynu. Podkreślić, bowiem trzeba, że oskarżony działał umyślnie i z premedytacją, gdyż wykazał się świadomą ignorancją wobec obowiązujących przepisów, które obecnie nie pozostawiają najmniejszych wątpliwości odnośnie tego, że dla prowadzenia tego typu działalności wymagana jest koncesja.

W oparciu o dochody oskarżonego (2.000 zł), jego sytuację rodzinną i majątkową (posiadanie na utrzymaniu dwójki dzieci oraz wysokie zadłużenie), a także możliwości zarobkowe (wyuczony zawód i prowadzenie działalności gospodarczej) Sąd ustalił wysokość stawki dziennej na kwotę 70 złotych.

Zgodnie z dyspozycją art. 30 § 5 kks w zw. z art. 31 § 5 kks Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci czterech automatów do gier wraz ze znajdującymi się w nich środkami pieniężnymi opisanych szczegółowo pod poz. 1 – 5 w wykazie dowodów nr 01 z k. 35 akt sprawy zarządzając zniszczenie ww. automatów.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks i nakazał pobrać od A. W. kwotę 700 złotych tytułem opłaty (por. art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych Dz. U. z 1983r. Nr 229 poz. 2272 z późn. zm.) oraz zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 złotych tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na którą to sumę składają się koszty uzyskania informacji o osobie z KRK, a także ryczałt związany z doręczeniem pism w postępowaniu sądowym.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w wyroku z 18 sierpnia 2017 r.